bleh... moet dit ff kwijt hoor

[Asmooh]

Het is nu +/- 2 weken uit met mn vriendin.
Hadden een relatie van 1,5 jaar waar er heel veel is gebeurd; hebben altijd voor elkaar klaar gestaan.
Hebben echt een hele leuke tijd gehad.
Ze is door mij model geworden, heeft photoshoots gehad en heeft nu ook een toekomst daar in.

Ik ben een redelijk gesloten boek, ik ben bijna niet te snappen en praat nooit over mijn gevoelens, niet met mn vriendin.. wel met andere. Het is niet goed maar dat ben ik.

Afgelopen zondag heeft ze aangegeven dat ze niet meer opnieuw wou proberen omdat ze dit niet trekt, en ik snap het ook allemaal wel.
Omdat ik nooit laat zien hoe ik me voel heb ik gister een foto gemaakt hoe / wat ik me voel...

Een foto waar ik aan de trap hang en mezelf ophang...
na die foto hebben we vandaag elkaar voor het laatst rest des levens gezien.
En heeft al aangegeven dat ze de contact verbreekt met me.

Kijk, ik hou van der, en dat weet ze.
Ze zegt ook dat ze van mij houdt, maar we gaan niet verder.
En dat maakt het extra lastig, zelf heeft ze ook aangegeven, als ik echt niet meer wil leven.. zal ze mn hand vast houden tot op het laatste moment.. vind ik wel weer lief.
Maar zoals mensen weten inmiddels ben ik Christelijk, en God zal nooit vergeven als ik dit zou doen... en dat is het ergste dat me kan overkomen.

Los van dat het uit is, loop ik al jaren met deze gedachten in mijn hoofd... ik ben Gelovig opgevoed,.. op mijn 12e dacht ik dat ik het geloof niet nodig had en het allemaal zelf wel aan kon.
Nou niet dus, ik ben toen heel erg achteruit gegaan enz.
Depri, ZM neigingen, niet meer eten, drinken, slapen mezelf kapot maken.

Nu ik weer met het geloof bezig ben gaat het wel beter met me. Tot 2 weken terug, ik hou me met mn geloof bezig omdat ik dit echt wil.
Maar ik wil niet meer elke ochtend wakker worden met Pijn, en elke nacht slapen met Pijn.. dat ben ik zo onwijs zat.
En dan denk ik weer van, maar als ik nu stop dat hoef ik dat niet meer te doen: Dan lees ik de bijbel en staat duidelijk dat het Niet mag, en dat dit leven me is gegeven wie ben IK om te zeggen dat ik er mee stop? niemand....

In de bijbel staat dat ik niet sterk hoef te zijn omdat er al voor me is gevochten, maar als ik nog verder terug ga naar mijn verleden:
Als ik niet sterk was geweest had ik misschien? nu niet meer geleeft, voor de ZM neigingen hadden mijn ouders me wel omgebracht.
Omdat ze altijd ruzie hadden, mij mishandelde... niet een tikje hier en daar.
Schoppen, slaan, met voorwerpen slaan, en los daarvan ook nog eens compleet geestelijk kapot maken.

En ik weet dat ik het makkelijk heb, er zijn mensen die veel en veel meer mee maken dan mij.
Maar toch vind ik het allemaal zo onwijs moeilijk
Gister vroeg een bekende van me: Ga met vrienden naar buiten,,. welke vrienden? waarom denk je dat ik zovaak op IRC/Forum's zit?
Heeft redenen..

Maja...
Dit wou ik ff kwijt

GBY