"pubers"

Zo! en nu is het mijn beurt!
Het door mij meest gehaatte woord: puber... aarch, wat haat ik dat woord... het klinkt echt als-als-als slijmerige groene opgeroggelde oorwurm! En dan de ouders die het gebruiken, mijn ouders bijvoorbeeld... Hele problemen en het komt allemaal doordat jij zo'n zogenaamde "puber" bent

Want het blijft gewoon raar… Ik bedoel, waarom zou je als puber plotseling vervelender worden? Tuurlijk, je verandert wel, maar altijd dat gezeur van ouders over hun “puber”. Zelfs als ik op zondagmiddag even over de schouder van m’n moeder meekijk in de libelle is de titel van de eerste collum die je ziet: puber. Een hele klaagzang over een moeder die bang is dat haar nieuwe bodywarmer van de aldi niet in de smaak zal vallen bij haar 16-jarige dochter. Nou vraag ik je!
Als je als ouder dan toch te maken krijgt met zo’n “lastige puber” dan kun je 2 dingen doen: 1- Je houdt er een beetje rekening mee, doet in de tegenstrijdige buien van je kind een beetje aardiger dan normaal en probeert er de lol van in te zien. 2- Je gaat in de tegenaanval en probeert nog veel vervelender te zijn. Helaas kiest de gemiddelde ouder meestal voor dat 2e… En wat nog veel erger is: vaak winnen ze het nog van je ook, wat weer heel frustrerend werkt, waardoor je nog veeeel dwarser gaat (of probeert te gaan) liggen.
Je doet op de basisschool hartstikke goed je best en komt op het VWO terecht. Je blijft de brugklas goed werken en mag het gymnasium gaan proberen. De hele 2e klas houd je het vol, maar in de 3e begint het toch wel heel erg zwaar te worden en besluit je dat het misschien toch maar beter is om die 2 dooie talen te laten vallen en naar het atheneum te gaan. En dan je ouders weer: “Ojee, nee toch zeker! Mijn kind gaat naar het atheneum! Wat een afgang zeg!!! Nu kan ik niet meer tegen iedereen opscheppen hoe geweldig mijn dochter op het gymnasium is!” Pff…. Waar slaaaat dat nou op! Atheneum! En zelf hebben ze niet eens de OLO afgemaakt! (voor degenen die Harry Jekkers niet kennen-> OLO = ontiegelijk laag onderwijs) Wees blij dat ik niet eenofandere ontspoorde massamoordenaar ben geworden! Ouders doen net alsof zij de slachtoffers zijn van hun kind, maar eigenlijk is het omgekeerd! Het wordt ons "pubers" simpelweg veel te moeilijk gemaakt om nog lief en schattig te zijn!
Ik vat de pubertijd meestal op als iets wat volwassenen denken te kunnen bevatten, maar het wordt nu toch echt tijd dat ze eens een keer beseffen dat ze daar nu eenmaal niet slim genoeg voor zijn. Het zit gewoon zo: Als je wat kleiner bent durf je nog niet zoveel te zeggen, want je bent veel te bang om straf te krijgen. Mijn ouders zeiden ook wel eens dat de Chinese horoscoop met mijn persoonlijkheid klopte, er stond namelijk in dat ik niet echt een duidelijke mening had. Nou, reken maar dat ik daar een hele duidelijke mening over had! Alleen durfde ik het niet zo goed te zeggen… Nu wordt je gewoon ouder en boeit het je niet zoveel meer om een reactie of "straf" te krijgen (Anne ga naar je kamer! tv, boeken, bed, cd's, mp3-speler... is goed ). Je durft nu gewoon te zeggen wat je ergens van vindt en gaat daardoor ook steeds meer vinden. Ouders moeten daar even aan wennen en willen je het liefst klein en schattig houden (kunnen ze zich lekker met je leven bemoeien), en omdat ze eigenlijk niet willen dat je opgroeit kan die pubertijd nog al eens lang duren (de ene ouder geeft wat sneller toe dan de ander, daarom pubert de een tot z’n 17e en de ander tot z’n 30e). En tot slot: ouders verliezen niet graag,schuiven daarom maar gewoon de schuld op de winnaar en schilderen jou af als vervelend en eigenwijs, kortom: puber!

(wow, zo'n klaagforum is echt goed voor mij zeg... hier komen nog vaak frustraties op te staan )