|
Kunst Leuke cabaretier gezien? Of spannende expositie in een museum? Schrijf je recensie hier! Mooi verhaal, gedicht of kunstig plaatje? Deel het hier met anderen! |
|
Onderwerpopties | Stem op Onderwerp | Weergavemodus |
![]() |
#1 |
Lid
Geregistreerd op: 24 May 2006
Berichten: 40
|
![]()
Het begon al donker te worden op het moment dat ik mezelf in de spiegel bekeek. Mijn haren vielen in warrige lokken over mijn voorhoofd en twee donkerbruine ogen priemden een ijskoude blik in de vuile spiegel. Een grote, hakige neus en strakke mond vervolmaakte het gezicht. Ik was ontevreden met wat ik in de vuile spiegel zag, het was alsof ik mezelf niet echt meer herkende, alsof het iemand anders was die me een verwijtende blik toewierp vanuit de spiegel.
"Pff, geen wonder dat ik er zo slecht uitzie" dacht ik, op een camping zitten en in zo'n klein pokketentje slapen is ook niet alles. En dan verwachten ze, mijn ouders dus, dat ik gezellig meedoe en er verzorgd bijloop. Zo van : " Och, Ronny jongen, trek die versleten broek nou toch niet meer aan, je hebt zoveel mooie, nieuwe broeken. En dan moet je er toch als een landloper bijlopen, ik schaam me dood!" Ik scheurde mijn blik los, en maakte me klaar om het douche gebouwtje te verlaten. Terwijl ik naar de houten deur aan de voorkant van het gebouw liep, wierp ik een vluchtige blik op het oude polshorloge dat ik om mijn linkerpols droeg. De wijzers wezen kwart over tien aan. " Ben ik dan echt zo lang hier binnen geweest, godver.. ik ga echt niet in m'n uppie door het donker lopen !" dacht ik geschrokken. En natuurlijk is er geen mens meer buiten om kwart over tien, waarom zouden ze ook?" Die lui hebben er natuurlijk allemaal voor gezorgd dat ze in hun bed lagen voordat het zo donker zou worden. En als ik dan nog iemand tegenkom, spreken ze alleen maar een of ander Frans dialect dat alleen in dit gebied wordt gesproken. En ik moet al helemaal niet verwachten dat ze een woord Engels kennen op deze aftandse merde camping. Ik opende de houten deur, het donker slokte me meteen op. Als versteend bleef ik op de drempel staan, terwijl mijn ogen in het donker tuurden, terwijl ze zochten naar een enkel punt van herkenning. |
![]() |
![]() |