zlefmoord

mijn vriend en ik hebben 7maanden
(2000) begin van het nieuwe schooljaar heeft hij een zelfmoordpoging geprobeerd uiteindelijk heeft hij (gelukkig) het niet doorgezet. na die tijd was hij erg eenzaam en zo (wij hadden nog niet met elkaar)hij was al gek van mij maar ik niet van hem. hij heeft mij altijd geholpen want ik had het in die tijd ook moeilijk en zo en ik wist nix van zijn zelfmoordpogingen af. 25oktober2001 kregen we verkering we hadden veel aan elkaar hij steunde mij en ik steunde hem tenminste voor zover da kon ik wist nog steeds nix van zelfmordpoging af. in december vertelde hij mij over zijn zelfmoordpoging ik vroeg hem om de reden. hij zei dat hij mij die nog niet kon vertellen.hij vond et moeilijk want hij zei dat er nooit iemand egt voor hem had klaar gestaan. nu dus wel. eind januari probeerde hij weer een zelfmoordpoging. hij vertelde me dit begin februari. weer vroeg ik om een reden hij kon mij het nog steeds niet vertellen. maar ik had geduld ik wilde hem niet kwijt dus ik wachtte af vertelde hoe goed hij wel niet voor me was hoe knap die is en enz. oook zei ik dak er voor hem ben en da raakt hem elke x weer opnieuw. nu in mei hij zei dat het weer goed met hem ging dat hij zijn problemen weer onder controle had dak een grote steun voor hem ben geweest en nog steeds ben. ik zag wel dat het goed ging maar later zag ik ook dat het weer slecht met hem ging. ik wilde het gewoon domweg niet zien. ik had problemen thuis mijn pa in de WAO mijn pa hierdoor errug chagarijnig en alles erop en dr aan. hij sschold mn moeder uit. gooide zijn chagarijnigebuien op mij af net of ik schuldig was. ik was egoistisch bezig omdak et zelf dus moeilijk had. begin deze week begon het tot me door te dringen dat hij weer trug bij af was nu kon ik et zien doordat het weer wat beter thuis gaat. hij had pijn ik las het in zijn ogen hij deed weer overdreven vrolijk een zoen voelde als een afscheid een omhelzing een knuffel een lief woord hand in hand lope arm in arm het voelde allemaal als een afscheid. gister waren we met een bende uit de klas naar het zwembad gegaan hij zonderde zich af in het water hij ging drijven en toen wistk et zeker hij is weer trug bij af. kvroeg aan hem of et met hem ging hij schudde van nee praten kon hij blijkbaar nie meer tranen stonden in zn ogen. kzei dak van hem houdde en dak er voor hem ben hij zei zachtjes ik ook van jou. nog een b-tje geknuffeld. toen benk naar mn handdoek gegaan om ff brruintebakken hij kwam er ook aan. ik had een stukje van zijn handdoek over mijn kop want mn kop was nogal verbrand. opeens hoor ik wat gesnif naast me. ik kijk op en hij ligt op zn buik. kzeg zachtjes kom es met je hoofd onder de handdoek kheb zachtjes dingetjes tegen hem gefluisterd. kheb niet gevraagd wat het probleem was want hij kan me dat nou 1maal niet vertelle en dar moek gewoon geduld mee hebbe. savonds op msn hebbe we een b-tje gepraat dat het egt niet zo langer meer kan kheb tegen hm gezegd dat stap1 tog is aan iemand vertelle hij zei dak er gelijk in had maar da hij da gewon nie kon later een sms van binnenkort vertel ik het je. nu is mijn vraag van weten jullie misschien hoe ik mijn vriend kan helpen en misschien andere tips hoe ik met hem om moet gaan. geduldig en lief zijn en laten merken dat je voor hem betn maar ik wil zo graag meer doen weten jullie misschien iets bedankt voor het lezen