meaning of life..

[0Vera]

Originally posted by henkie1234
*knip* Ben nu onder de 24 jaar...

wie niet hier ik neem aan dat je 'boven' bedoelt?

Ik heb veel vrienden en die doen allemaal HBO of Universiteit, dus ik voel me niet nuttig. Ik ben er altijd voor iedereen en alles. Laatste tijd heb ik het gevoel dat 'ze' mij alleen bellen als ze me nodig hebben.

Elke depressie begint met een negatief zelfbeeld. Waarschijnlijk zie je het gewoon verkeerd. Ze bellen wel maar je hebt mss het gevoel dat het niet klopt dat ze jou willen spreken en als ze dan een reden opgeven waarom ze je bellen die jij opvat als 'jou nodig hebben' dan kun je al snel afkeer gaan opbouwen en dat heeft tot gevolg dat je niet meer altijd leuk gezelschap bent waardoor ze je daarna minder bellen, alleen dus als ze je idd echt 'nodig' hebben. ben ik nog volgbaar hier

Nu krijg ik zo'n afkeer tegen mezelf. Ik baal van alles en iedereen. Nu heb ik de laatste tijd veel spontane jank buien alleen waarom?
Dus de laatste tijd heb ik eigenlijk niet zo veel zin meer in dingen. Zelfmoord? Dat zal ik nooit doen. Maar wil wel dat ik me gelukkig voel.

Zorg dat je een doel vindt. Ga vrijwilligerswerk doen desnoods als je eenmaal in een vicieuze cirkel van depressie zit, is het HEEL moeilijk om er weer uit te komen, dus als dat nog lukt, probeer eruit te breken. Probeer je kutgevoel een beetje aan de kant te schuiven en leuk gezelschap te zijn. Bel je vrienden zelf Ik begrijp heel goed dat je daar geen behoefte aan hebt, omdat dat gevoel je dwarszit, maar als je weer onder de mensen bent zakt het vanzelf.
Trouwens, als ze altijd van jou 'profiteren' mag jij echt wel iets terugeisen. Opkomen voor jezelf zonder onaardig zijn kan

Probeer ook je gevoel van eigenwaarde terug te winnen. Je vrienden zijn misschien hoger geschoold dan jij maar dat maakt jou nog niet minder! Het zijn niet voor niets je vrienden, ze hebben je geaccepteerd zoals je bent, mbo of niet, en als ze dan eens een inside joke maken - dat kan, maar laat je niet uit het veld slaan.
Jij bent uniek, net als zij.
Als die gesprekken met die gezondheidstherapeut helpen is dat heel fijn ik denk dat die jou nog wel kan helpen. Zo niet, dan kun je het beste naar een psycholoog. Wat ook helpt is je gevoel van je afschrijven. Dat heb je hier ook al deels gedaan, dat is prima als je je er goed bij voelt, kun je dat ook in een eigen schriftje zetten, per dag een paar regeltjes ofzo. Dat je et ff kwijt bent.
sterkte iig