Waarom ben ik ik?

Originally posted by eneri
ok
en dan vraag ik me eigenlijk nog steeds af(al sinds je 1e post hier) wat nou duidelijk maakt dat ik ik ben en niet jij. je zei er al wel t een en ander over in je 1e post, maar ik ben neit zo goed in abstract denken..kan je t op n duidelijkere manier uitleggen?

naar mijn idee noem je er wat andere stellingen naast, zoals:

maar hieruit kan ik nog niet t bewijs aflezen dat ik niet jij ben. tenzij je bedoelt dat we verschillend zijn omdat we allemaal iets anders zouden kunnen kiezen. en je zegt ook dat dieren geen(althans minder)vrije wil hebben dan de mens. Betekent dat dan dat dieren allemaal exact t zelfde zijn?

En als je dat zou vinden..dan nog berust t allemaal op 1 grote aanname, namelijk dat we bestaan.

En dan kom je terug bij de begin vraag: waarom ben ik ik? Daar hoort nog een vraag voor eigenlijk: Ben ik ik?OF ben ik helemaal niet?

Juist! Ben ik ik of ben ik helemaal niet...

"Ik denk, dus ik ben" Descartes, hier kan ik me wel aardig in vinden, zij het dat dit eigenlijk niet helemaal volledig is.

Duidelijker uitleggen, pfoei, da's een moeilijke want dit is een stukje filosofie.

Dit is eigenlijk hele complexe materie en filosofen en sofisten breken er al sinds 3000 BC er hun hoofd over.

Ow verhip, dit is echt moeilijk uit te leggem

Nee, het betekent deels niet dat alle dieren gelijk zijn, maar aan de andere kant ook wel. net als mensen though.

Stel je voor, je ziet een kudde bruine paarden, ja? Enfin, je ziet een hele poos niks anders dan dezelfde bruine paarden en dan opeens zie je een schimmel! Is dat dan geen paard? Tuurlijk wel, het idee "paard-heid" is eeuwig net als "mens-heid". Het idee mens is iets dat op zijn achterbenen rond wandelt, twee armen en twee benen heeft en een hoofd.

Nu is die idee van mens-heid de eeuwige vorm, maar "een mens" daarentegen is meer. Dat is meer dan alleen een fysiek omhulsel met diverse algemene kenmerken. Daarin zit nog iets meer, iets dat ervoor zorgdraagt dat wij ondernemen, en nog vééééél belangrijker, iets dat zorgt dat wij vragen. "1 Dwaas kan meer vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden". Heb je ooit een paard in de wei zien filosoferen? (Overigens, "filosofie" betekent: "iemand die naar inzicht streeft").

Nou okay, dan houdt het op, je weet immers niet of dat paard aan het filosoferen geslagen is? Of wel...?

Als je dat met je ogen bekijkt lijkt het van niet, maar als je het gaat beredeneren misschien wel, trouwens, de kunst van de logica en redenatie is iets wat ook in ons zit en waarschijnlijk niet in bv. planten of dieren.

Waar komt dat dan allemaal vandaan? Daar zijn denk ik maar 2 mogelijke antwoorden voor:

Of alles is God, of er is 1 God die aan alle touwtjes trekt.

Dat tweede beeld jaagt mij danig schrik aan, maar ik moet het onder ogen zien. Als er iets is dat ons bestuurd en ons keuzes dwingt te maken, dan zijn wij niet wij, want dan zijn wij slechts poppen in een kosmisch theater.

Als het eerste antwoord waar zou zijn, dan zijn wij allemaal oppermachtig. Dan hebben wij een vrije keuze.

Maar goed, niemand weet of God of het Opperwezen of hoe-je-het-ook-noemt bestaat omdat niemand het ooit gezien heeft, máár dat is een gevaarlijke aanname! Want omdat je iets nog nooit gezien hebt, betekent dat toch nog niet dat het bestaat? Jij hebt mij nog nooit gezien (nou ja, hooguit op een verdwaalde foto hier ergens) maar dat betekent niet dat ik niet besta, maar je kunt natuurlijk wel concluderen dat ik hier een reply tik en daarom neem jij dus aan dat ik besta.