Vaarwel, Jaques..

[bartje518]

Jacques Villeneuve, zoon van de legendarische vader Gilles, begon zijn Formule 1-carrière in 1996. Als winnaar van het Amerikaanse CART-kampionschap werd hij de nieuwe teamgenoot van Damon Hill bij de britse renstal Williams-Renault. De 2 jaargangen ervoor had Michael Schumacher de wereldtitel gepakt in de Benetton, maar na het overlijden van Ayrton Senna in 1994, het stoppen van Alain Prost en Nigel Mensell had de Formule 1 volgens baas Berney Ecclestone behoefte aan nieuwe grootheden, en daarbij kwam hij uit bij die zoon van Gilles (naar wie het circuit in Montréal genoemd is). Bovendien leek het erop dat Damon Hill niet goed genoeg was om Michael Schumacher tegenstand te bieden, en David Coulthard, tot 1995 rijder bij Williams was vertrokken naar McLaren-Mercedes.
Ik was meteen fan van hem. Al bij zijn eerste Grand Prix pakte 'Sjaakie' poll-position (unicum). Weliswaar had nog nooit iemand op dat betreffende circuit (Melbourne, tot dan toe was de GP van Australië altijd op Adelaïde) gereden, maar toch. De race werd overigens gewonnen door Jacques teamgenoot Damon Hill, maar dat was alleen maar omdat Villeneuve de laatste ronden problemen had met zijn remmen. In de 4e race, op de Nürburgring won Villeneuve zijn 1e race, de GP van Europa (ook uniek trouwens). Het was voor iedereen zonneklaar dat er meerdere races zouden volgen. En dat gebeurde ook. In 1996 waren de Williams-Renaults superieur, zoals zovaak in die jaren. Michael Schumacher maakte in zijn inferieure Ferrarie geen kans, maar won wel 3 races. Ook Benetton, destijds in handen van Berger en Alesi, bleek zonder Schumi niet half zo goed. Hill werd wereldkampioen, maar Villeneuve werd meteen 2e in het WK, en won na de GP van Europa nog 3 races, op Silverstone, de GP van Hongarije, en die van Portugal, en kon tot de laatste race meedoen.
In 1997 had Frank Williams genoeg van Damon Hill, die volgens heb absurde salariseisen had. Hill ging naar Arrows, Frentzen werd de nieuwe teamgenoot van Villeneuve. Ferrari had de zaakjes nu beter voor elkaar, maar toch leek het nog net niet genoeg voor de titel. Die zou naar Villeneuve gaan, maar het werd nog moeilijker dan hij zelf had gedacht. Hij won in Brazilië, Argentinië, Engeland, Hongarije, Luxemburg, Oostenrijk en Spanje. Dankzij een domme fout in Japan, de voorlaatste race, stond Michael Schumacher aan de vooravond van de laatste race van dat jaar, de GP van Europa in Jerez, 1 punt voor op Villeneuve. Dat weekend kan ik me nog herinneren als de dag van gisteren. In 1994 had Schumacher namelijk Hill in de laatste race van de baan gedrukt, ook toen stond hij 1 punt voor, en werd, doordat beiden uitvielen, niet Hill, maar Schumacher wereldkampioen. Zou hij dat nu weer flikken?
In de kwalificatietraining trainden Frenten, Schumacher en Villeneuve EXACT dezelfde tijd. In de race lag Schumacher aanvankelijk aan kop, totdat Villeneuve een inhaalpoging waagde. Ook nu weer deed Schumacher wat hij in 1994 deed. Hij probeerde Villeneuve eraf te rijden, maar het omgekeerde gebeurde. Villeneuve bleef erop, Schumi eraf, en Villeneuve was Wereldkampioen.
Daarna ging het bergafwaarts met mijn favoriete coureur. In 1998 bleek Williams zonder Renault niets meer waard. 2 podiums, in Duitsland en Italië, meer zat er niet in voor Villeneuve, die overstapte naar het nieuwe BAR-team, van manager en vriend Craig Pollock. Wat volgde zijn magere jaren, daar kon ook de Honda-motor die sinds 2000 de BAR aandreef niets aan doen, net als het aftreden van Pollock voor Dave Richards. Wel versloeg Villeneuve altijd zijn teamgenoten, Zonta en Panis.
Wel viel Villeneuve op met allerlei uitspraken in de media. Jacques is een man met het hart op de tong, en als hem iets dwarszat, dan zei hij dat. Zo moest regelmatig Schumacher eraan geloven in de pers, net als Irvine ('Ik zou nooit een contract tekenen als 2e coureur), Diniz (wat een malloot), Massa (hij is een gevaar voor iedereen) en zijn laatste teamgenoot, Button (als ik hem niet versla kan ik net zo goed stoppen). Ook de profielband, die in 1998 werd ingevoerd, was niets voor Jacques (we zijn toch geen watjes). Ook de aanpassingen aan de circuits, voor de veiligheid, vond hij maar niets.
Als je wat presteerd mag je je best wat gepeperde uitspraken veroorloven, maar juist die prestaties bleven, om allerlei oorzaken, uit. Jacques werd steeds meer een karikatuur van zichzelf. Schumacher deelde nog een sneer naar hem uit, op de vraag of de 2 ooit teamgenoten konden worden: "als we een verandering aanbrengen moet het wel een verbetering zijn".
In 2003 werd Villeneuve regelmatig te kijk gezet door de jonge Jenson Button. Ook had hij alle pech, want als er een BAR stuk ging, was het altijd die van Villeneuve. Zijn salaris drukte te zwaar op de begroting bij BAR, en dus werd zijn contract niet verlengt, en aangezien alle teams al voorzien zijn van rijders, rijdt er in 2004 nog maar 1 wereldkampioen rond, Michael Schumacher.
De Formule 1 verliest in Jacques Villeneuve komend jaar niet alleen een voortreffelijke coureur, maar bovenal een kleurrijk figuur. Voor mij zullen de races nog niet half zo interessant meer zijn, zeker wanneer Verstappen er niet in slaagt bij Jordan binnen te komen. Met alle respect, maar wat moeten we nu met zo'n droogkloot als Kimi Raikkonen? Hoe dan ook, bedankt Jacques, voor alle mooie momenten, en succes in de CART's? Wie zou Berny nu trouwens op het oog hebben? Heeft Alain Prost een zoon?