Ik denk verkeerd over mezelf

WishfulDreaming · 22 February 2004, 09:14

Ik heb dus echt wel een probleempje denk ik. Het was al wat langer duidelijk voor mezelf dat ik écht wel problemen had met hoe ik er uit zie enzo, en hoe ik mij daarbij voel ofzo, en dat dat dus alleen maar op mijn uiterlijk gebasseerd is. Het heeft totaaaaal niets meer te maken met mijn innerlijke, waar ik mij bijvoorbeeld druk zou over maken.

Nu gisteren op sollicitatiegesprek vroeg die mevrouw ineens aan mij om twee positieve dingen te noemen over mezelf, en twee negatieve eigenschappen. De positieve kwamen dus vanzelf (Als ik echt iets wil, ga ik er ook 100% voor en ik ben sociaal aangelegd en kan goed met mensen omgaan) Maar mijn negatieve... OMG... Wat er die moment allemaal door mijn hoofd ging kan ik hier gewoon niet neerzetten. Was echt érg diep aan het nadenken, en de énige dingen die mij niet aanstonden waren dingen omtrend mijn uiterlijk. Uiteindelijk heb ik er wel twee (uit)gevonden, maar de manier van denken in mijn hoofd is best wel fout.

Ik wist al lang van mezelf dat ik nogal een hekel aan mezelf heb omwille van mijn uiterlijk, maar ik had nooit gedacht dat ik énkel nog zou denken aan mijn uiterlijk als men naar negatieve kenmerken zou gaan vragen. Daar gaat het nogal fout lijkt me. Ben best geschokt dat ik nu pas realiseer hoe ver het uiteindelijk al gekomen is

Mijn mams, mijn paps, mijn zusje, familie, vrienden, school,... Iedereen waartegen ik begin over het feit dat ik mezelf lelijk vind, zeggen dat ik serieus overdrijf, en dat ik eens tegoei moet kijken, en dat ik mooi ben, en in combinatie met mijn karakter echt een supermeid ben... Hetgeen wat er dan direct door mijn hoofd gaat is dat ze zo'n dingen zeggen om mij niet te kwetsen ofzo. Maar echt... Ik zie zoiets niet... Ik kan niet van mezelf zeggen dat ik mooi ben... Ik zie mezelf echt op een totaaaaaal andere manier dan de rest van de wereld mij ziet...

22 February 2004, 09:14	#1
WishfulDreaming - Geregistreerd op: 6 January 2003 Berichten: 15.680	Ik denk verkeerd over mezelf Ik heb dus echt wel een probleempje denk ik. Het was al wat langer duidelijk voor mezelf dat ik écht wel problemen had met hoe ik er uit zie enzo, en hoe ik mij daarbij voel ofzo, en dat dat dus alleen maar op mijn uiterlijk gebasseerd is. Het heeft totaaaaal niets meer te maken met mijn innerlijke, waar ik mij bijvoorbeeld druk zou over maken. Nu gisteren op sollicitatiegesprek vroeg die mevrouw ineens aan mij om twee positieve dingen te noemen over mezelf, en twee negatieve eigenschappen. De positieve kwamen dus vanzelf (Als ik echt iets wil, ga ik er ook 100% voor en ik ben sociaal aangelegd en kan goed met mensen omgaan) Maar mijn negatieve... OMG... Wat er die moment allemaal door mijn hoofd ging kan ik hier gewoon niet neerzetten. Was echt érg diep aan het nadenken, en de énige dingen die mij niet aanstonden waren dingen omtrend mijn uiterlijk. Uiteindelijk heb ik er wel twee (uit)gevonden, maar de manier van denken in mijn hoofd is best wel fout. Ik wist al lang van mezelf dat ik nogal een hekel aan mezelf heb omwille van mijn uiterlijk, maar ik had nooit gedacht dat ik énkel nog zou denken aan mijn uiterlijk als men naar negatieve kenmerken zou gaan vragen. Daar gaat het nogal fout lijkt me. Ben best geschokt dat ik nu pas realiseer hoe ver het uiteindelijk al gekomen is Mijn mams, mijn paps, mijn zusje, familie, vrienden, school,... Iedereen waartegen ik begin over het feit dat ik mezelf lelijk vind, zeggen dat ik serieus overdrijf, en dat ik eens tegoei moet kijken, en dat ik mooi ben, en in combinatie met mijn karakter echt een supermeid ben... Hetgeen wat er dan direct door mijn hoofd gaat is dat ze zo'n dingen zeggen om mij niet te kwetsen ofzo. Maar echt... Ik zie zoiets niet... Ik kan niet van mezelf zeggen dat ik mooi ben... Ik zie mezelf echt op een totaaaaaal andere manier dan de rest van de wereld mij ziet...