Oorlog...

Wat kan dat de mens verwoesten zeg
Gisteren een fragment gezien van Marco Borsato namens War Child, in Afghanistan. Wat een beelden, vooral daar in het ziekenhuis.
Zoveel miljoenen mensen die geholpen moeten worden, 170 mensen die in 1 ziekenhuis passen, en dan nog vrezen ze voor hun leven.
Kinderen, baby's, zij hebben gewoon geen toekomst, mensen die hun familie zijn kwijtgeraakt. Onthoofd door een granaat, doodgeschoten.
Zij geven hun voldoening, door simpelweg mensen neer te knallen, in de naam van Allah. Die mensen daar kennen geen vrede...!
Als er een Allah/God zou bestaan, hij wil toch alleen het beste voor de mens?
Die lui daar hebben hun hoofd verkeerd staan, en denken dat 'Allah' dit wilt...

Net als tijdens de WO II :
Het is al een hele tijd geleden, maar er wordt nog jaarlijks over nagedacht.
Morgen is het dodenherdenking, dus er wordt veel aandacht aan besteedt momenteel.
Al die vooroordelen, dat je Joods bent, of zwakbegaafd, gehandicapt, homo...
het maakt niet uit, die Duitsers zochten gewoon een reden om mensen te doden.

Ik haat oorlog, het maakt je naasten kapot, je vertrouwde leefomgeving, je denkwijze.

Normaal sta ik hier wel een beetje boven, omdat ik niet betrokken ben geweest bij deze rampen. Maar dit jaar begin ik toch wel te beseffen, dat het heel dichtbij je ligt. Het zou maar nog een keer gebeuren. Je vrienden zouden maar naar een kamp moeten, om vervolgens verkoold te worden. Je zou ze maar opgehangen zien. Hier word ik niet vrolijk van

Hoe vaag jullie hier ook over denken, ik moest het toch kwijt.
En ik denk dat meerdere mensen er zo over denken.