Wist je dat deel XII

[bartje518]

Vandaag in Spits:

Alemannia's aantrekkingskracht
door Pascal van Wessel

Nooit een saai moment bij Alemannia Aachen. De 105-jarige Duitse club, die overmorgen AZ ontvangt in het stadion van aartsvijand FC Köln, wisselt schandalen doodleuk af met sportieve successen. De hondstrouwe aanhang weet niet beter en blijft massaal naar het roemruchte Tivoli-stadion trekken. Want bij Alemannia kunnen ze hun clubliefde nog belijden zoals dat decennia geleden gebeurde. In een sfeer die bol staat van de nostalgie. ,,Je koopt voor vijf euro een kaartje, haalt een biertje en een worst en gaat onoverdekt achter het doel staan. Dat vind je toch nergens meer?"

AKEN - Regelmatig gaan de gedachten in Aken terug naar vorig seizoen. Alemannia, het zwarte schaap van het Duitse voetbal, schopte het daarin toch maar mooi tot de bekerfinale in Berlijn. Een sensatie van jewelste omdat Aachen uitkomt in de Tweede Bundesliga. De eindstrijd tegen Werder Bremen ging verloren (3-2), maar de geelzwarten plaatsten zich door de landstitel van Bremen wel voor de eerste keer in de geschiedenis voor Europees voetbal.

In het UEFA Cup-toernooi beten de Alemannen van coach Dieter Hecking tot nu toe fel van zich af. Aachen wandelde fluitend door de eerste ronde en overleefde ook in een groep met Lille, Sevilla, AEK Athene en Zenit St. Petersburg. ,,Wij zijn volkomen verdiend doorgegaan naar de derde ronde, daar is niets van gesmokkeld", vertelt Erik Meij-er, de 35-jarige aanvoerder van de club. ,,Elke Europese wedstrijd is een feest voor ons. We zijn onbevangen, gaan gewoon lekker voetballen. Aken is de enige club in de Europa Cup die niet uit de hoogste klasse komt. AZ schijnt daar heel blij mee te zijn. Ik vind het niet erg dat zij zo denken, want er zijn al heel wat clubs gestruikeld over ons."

Hoe anders was alles aan het einde van het seizoen 2001/2002. Alemannia, dat aan incidenten toch al geen gebrek had gehad in het verleden, lag toen op sterven. Uitgeteld, opgegeven, wachtend tot de dood zou intreden. De Traditionsverein uit de mijnstreek kampte met een schuld van circa vier miljoen euro en dreigde te worden teruggezet naar het amateurvoetbal. In het Tivoli-stadion vielen de schuldeisers, politieagenten, belastingdienstmedewerkers en furieuze fans over elkaar heen. Beerput Een bizarre affaire met een verdwenen geldkoffer leidde de bijna-ondergang in. Om voetballer Mark Rudan binnen te halen had Alemannia begin 2001 300.000 euro afgerekend bij een vage tussenpersoon. Tot verbijstering van de club meldde de Australische werkgever van de speler later dat jaar dat het geld nooit was binnengekomen. Het ongeloof in Aken werd nog groter na de mededeling uit 'Down Under' dat Rudan transfervrij was. Later bleek dat de voetballer, twee schimmige makelaars en een ex-penningmeester de zaak grandioos hadden opgelicht. Daarmee was de beerput geopend. Alles stonk in de boekhouding op de Akense burelen. Uit de chaotische administratie bleek dat de club jarenlang op amateuristische wijze was bestuurd. Dat Alemannia Aachen toch bleef bestaan, dankte de vereniging aan de getrouwen die 300.000 euro inzamelden en de schuldeisers die uit vrees voor een supportersopstand hun geld niet durfden op te eisen. Problemen ,,Hoe groot de problemen ook zijn, Alemannia komt er altijd weer bovenop" , weet Eric van der Luer (39), die vorig jaar zijn loopbaan afsloot in Aken. ,,Sinds dat gedonder met die verdwenen koffer en de belasting zit de club weer in de lift. Door het bekersucces van vorig seizoen zijn alle schulden weggewerkt en is de begroting opgekrikt naar 7,6 miljoen euro." ,,Alemannia Aachen is op dit moment gezonder dan Fortuna Sittard", voegt Meijer lachend toe. ,,Maar ja, dat is natuurlijk ook niet zo moeilijk."

Volgens de twee Limburgers zal de huidige nummer vier van de Tweede Bundesliga altijd een magische aantrekkingskracht blijven uitoefenen op de omgeving. Meijer: ,,Alemannia is nog een echte club waar een redelijk kleine groep mensen er met elkaar het beste van probeert te maken. In het voetballandschap wordt alles steeds commerciëler. Clubs zijn bedrijven geworden. Bij Alemannia is dat absoluut niet het geval. Businessclub? Wij hebben gewoon een paar partytenten naast elkaar gezet. Er zijn zelfs geen zitplaatsen voor de sponsors. Die moeten gewoon staan. Het is hier allemaal nog zo lekker ouderwets. Je komt naar het stadion, koopt voor vijf euro een kaartje - zonder clubcard! - haalt een biertje en een worst en gaat onoverdekt achter het doel staan. Dat vind je toch nergens meer?''

In het Tivoli-stadion (24.000 voornamelijk staanplaatsen) kan het nog. Daar staat de tijd al decennialang stil. Maar de romantiek van het hopeloos verouderde onderkomen, dat alleen nog bij Gods gratie overeind staat, blijft publiek lokken. ,,De mensen komen altijd", zegt Van der Luer die momenteel commercieel medewerker is bij Roda JC. ,,Alemannia is de club van het volk. Zelfs toen ze in de Regionalliga speelden, kwamen er gemiddeld 19.000 toeschouwers. Op de tribunes sta je maar een meter van de spelers af. Iedereen is bij wijze van spreken aanraakbaar. Daarom is de sfeer zo super en tegelijkertijd angstaanjagend voor de tegenstander. Het maakt de mensen niet uit om in de stromende regen te staan. Net zoals die oude troep ze niet interesseert. Hoeveel waarde Tivoli heeft, blijkt wel uit een enquête die laatst is gehouden. Volgens de fans moet het nieuwe stadion per se op de plek van Tivoli komen." Hekel ,,Voor de supporters is het vreselijk dat Alemannia zijn Europese wedstrijden van de UEFA niet in eigen huis mag spelen, maar moet uitwijken naar het stadion van de vijand in Keulen", vervolgt Van der Luer. ,,Ze hebben sowieso een gruwelijke hekel aan alles wat niet uit Aken komt. Toch gaan de fans overal heen. Op de wedstrijddag worden auto's volgeladen met families en met de geelzwarte sjaals wapperend uit de ramen gaan ze dan lekker een dagje naar het voetbal. In Keulen zaten er dik 8000 van ons op de tribune. Bij de bekerfinale waren het er drie keer zoveel. Die momenten zal ik nooit vergeten." ,,De afgelopen Europa Cup-wedstrijden reisden steeds zo'n 25.000 fans van ons naar Keulen", vult Meijer aan. ,,Tegen AZ komen er tussen de 35.000 en 40.000. Vind ik best bijzonder."

Saamhorigheid en strijd zijn de sleutelwoorden bij Alemannia. Toch is het voetbal er in de loop der jaren flink veranderd. Aachen kan volgens Meijer veel meer dan buffelen: ,,Wij zijn allang geen typische werkpaardenclub meer, maar kunnen ook fantastisch voetballen." Van der Luer: ,,Met Roda hebben we in de winterstop nog kansloos van Alemannia verloren. Dat zegt wel iets. Aan de andere kant: als AZ in goeden doen is, komt die club gewoon een ronde verder. Maar je weet nooit met Alemannia. Het blijven Duitsers hè."

Hoe mooi het Europa Cup-avontuur ook is voor de Alemannen, hangt er momenteel niet bepaald een hosannastemming in en rond Tivoli. ,,We lopen al een halfjaar op de toppen van onze tenen", zegt Meijer. ,,75 procent van de ploeg had nog nooit Europees gespeeld en wist dus helemaal niet wat daarbij kwam kijken. Iedereen zat dan ook te wachten op de inzinking, maar vreemd genoeg kwam die niet. Tot de winterstop voorbij was en we slecht uit de startblokken kwamen. Wij hebben onze handen vol om de zaak weer op de rails te krijgen. Voor mezelf is het ook best zwaar. Ik ben 35 en herstel niet meer zo snel. Als je dan ook nog een trainer hebt die het leuk vindt om twee keer per dag te trainen, heb je een probleem. Maar als aanvoerder wil ik natuurlijk geen mietje zijn en zeggen: ik train maar één keer per dag. Zo werkt dat natuurlijk niet. Zeker niet in Aken."


Verschenen in SP!TS op dinsdag 15 februari 2005.