Zicht op de dood?

Ik denk dat als iemand sterft je altijd verdrietig bent. je kunt nu wel zeggen dat je dat niet verdrietig hoeft te zijn. Maar je bent dat automatisch je kunt dat niet tegenhouden of beinvloeden. niemand ook niet als je het wilt jij vast ook niet.
mensen hebben gewoon de tijd nodig om dat te verwerken. Omdat je er anders nog veel langer mee rondloopt. je moet er over kunnen praten. Een begravenis helpt ook. Je hebt het gevoel dat je iemand waarvan je hield nog iets geeft door op zijn begravenis te zijn. je hebt mensen om mee te praten en even de tijd om erover te denken. Ik vind het persoonlijk heel eng dat iemand opeens kan verdwijnen uit je leven en echt weg is. de leegte moet opgevult worden. Iemand anders moet die taak uitvoeren.

Ik ben zelf wel bang voor de dood. Ik wil weten waar ik aan toe ben. dat kan de dood me niet bieden. Ik denk dat treuren noodzakenlijk is en zou het prettig vinden als mensen om mij zouden treuren. gewoon als bewijs dat ik iets betekent heb voor mensen en dat wil iedereen gelieft worden door mensen.