Onbegrijpelijk onbegrepen, snap je?

[Wortelbrood]

Dankje Ic dat je nog reageert.

't Is inderdaad eigen beleving.
Om de kleine dingen ga ik schreeuwen, omdat ik snel geraakt ben de laatste tijd. Ik zwijg over wat ik eigenlijk voel, omdat het toch maar negatieve gevoelens zijn, en ik niet wil dat mensen zich zorgen maken.

En ik vergeet veel dingen, omdat mijn hoofd er gewoon niet bij is. Dan lieg ik, wat niet mijn intentie is. Veel mensen snappen ook mijn gevoelens niet.

En ik heb spijt dat ik me soms aanstel, want dat krijg ik regelmatig te horen van mensen die denken dat ze grappig zijn. En niet zozeer aanstellen over 'ah mijn haar zit niet goed', maar om serieuze dingen. Maar dat is ook al niet goed voor hen. En het leven ken ik nog niet, want hee, wat kan ik nou weten met mijn bijna 16 jaar?

En die laatste 2 heb ik te horen gekregen van mijn psych. Er gaan mensen dood en daardoor ben ik veranderd.
Helaas.



Naja, dat was zo'n beetje de uitleg denk ik. Weet eigenlijk niet of het jullie boeit.