Kutsfeer bij mn pa

22 June 2009, 19:11

Hmm kijk het geweldige aan familie is, dat je het verschrikkelijk bont kan maken, maar toch mag je altijd terugkomen. Je zit nu eenmaal aan elkaar vast. Ik denk dat je vader liever heeft dat je er gewoon met hem over praat, dan dat je telkens met tegenzin heen gaat zonder dat hij dat weet. Hij zal je waarschijnlijk zelfs dankbaar zijn dat je er mee komt. En dan kunnen jullie samen bepalen of je minder vaak daarheen gaat (wat me eigenlijk niet de perfecte oplossing lijkt), of dat je stiefmoeder en hij zich wat aanpassen en met jou een manier proberen te vinden om beter met elkaar om te gaan. Bv wat minder op je letten (bv aardiger reageren, minder op je letten, niet commanderen maar vragen of je wat wilt doen, als je iets verkeerd doen niet beschuldigen maar zeggen van dat kun je beter zo en zo doen. En van jouw kant ook wat behulpzamer zijn en je pubergedrag wat binnen de perken houden om het zo maar even te zeggen

).

Chitesel · 30 June 2009, 20:08

Een beetje late, maar wat ik zelf altijd merk is, eerlijkheid duurt het langst en wordt ook het meest gerespecteerd. Als je dit nou zegt:

-Mijn ouders zijn echt al heel lang gescheiden. (Sinds ik 6 was) En het was nooit echt eenp robleem enzo. Tot vorig jaar, want toen werd dat op en neer gezeul met mn spullen me wat te veel, en besloot ik wat meer bij mijn moeder te gaan wonen.

-alles moet volgens 'regeltjes', iets waar ik echt een hekel aan heb

-Ik weet dat ik mn pa echt heel erg zou kwetsen als ik niet meer kwam, maar door de hele kutomstandigheden waar ik nu al in zit, lijkt het me wel beter.. Ik weet niet echt hoe ik dit aan kan pakken.

-Hij weet niet wat 'rekening houden' betekend.

-Ik mag hem wél. Zeer graag zelfs, maar niet in combinatie met het hele gestructureerde gezinsbestaan.

Als je dit nou tegen je vader zegt, het best lijkt mij in een 1 op 1 situatie dan weet je vader in ieder geval wat jouw probleem is. Wat hij ermee doet is zijn verantwoordelijkheid.

Nog een laatste tip, een wijs iemand uit het verre China ofzow zei eens:
Geef de ander in een discussie altijd de ruimte om te vluchten, anders is het geen discussie maar een ruzie.

Succes

Onderwerpopties
Onderwerp afdrukken Deze pagina e-mailen
Weergavemodus	Stem op dit onderwerp:
Verander naar Linear Mode Hybrid Modus Verander naar Threaded Mode	Stem op dit onderwerp::

22 June 2009, 19:11	#1
Vlinder Guest Berichten: n/a	Hmm kijk het geweldige aan familie is, dat je het verschrikkelijk bont kan maken, maar toch mag je altijd terugkomen. Je zit nu eenmaal aan elkaar vast. Ik denk dat je vader liever heeft dat je er gewoon met hem over praat, dan dat je telkens met tegenzin heen gaat zonder dat hij dat weet. Hij zal je waarschijnlijk zelfs dankbaar zijn dat je er mee komt. En dan kunnen jullie samen bepalen of je minder vaak daarheen gaat (wat me eigenlijk niet de perfecte oplossing lijkt), of dat je stiefmoeder en hij zich wat aanpassen en met jou een manier proberen te vinden om beter met elkaar om te gaan. Bv wat minder op je letten (bv aardiger reageren, minder op je letten, niet commanderen maar vragen of je wat wilt doen, als je iets verkeerd doen niet beschuldigen maar zeggen van dat kun je beter zo en zo doen. En van jouw kant ook wat behulpzamer zijn en je pubergedrag wat binnen de perken houden om het zo maar even te zeggen ).

30 June 2009, 20:08	#2
Chitesel Super Lid Geregistreerd op: 20 May 2009 Locatie: Amsterdam Berichten: 10.355	Een beetje late, maar wat ik zelf altijd merk is, eerlijkheid duurt het langst en wordt ook het meest gerespecteerd. Als je dit nou zegt: -Mijn ouders zijn echt al heel lang gescheiden. (Sinds ik 6 was) En het was nooit echt eenp robleem enzo. Tot vorig jaar, want toen werd dat op en neer gezeul met mn spullen me wat te veel, en besloot ik wat meer bij mijn moeder te gaan wonen. -alles moet volgens 'regeltjes', iets waar ik echt een hekel aan heb -Ik weet dat ik mn pa echt heel erg zou kwetsen als ik niet meer kwam, maar door de hele kutomstandigheden waar ik nu al in zit, lijkt het me wel beter.. Ik weet niet echt hoe ik dit aan kan pakken. -Hij weet niet wat 'rekening houden' betekend. -Ik mag hem wél. Zeer graag zelfs, maar niet in combinatie met het hele gestructureerde gezinsbestaan. Als je dit nou tegen je vader zegt, het best lijkt mij in een 1 op 1 situatie dan weet je vader in ieder geval wat jouw probleem is. Wat hij ermee doet is zijn verantwoordelijkheid. Nog een laatste tip, een wijs iemand uit het verre China ofzow zei eens: Geef de ander in een discussie altijd de ruimte om te vluchten, anders is het geen discussie maar een ruzie. Succes