Stel dat...

Je zwanger bent (of je vriendin voor de jongens) (binnen zoveel jaar welteverstaan) en bij zo'n controle zegt de dokter dat je kindje zwaar gehandicapt zal zijn. Hou je het of laat je het weghalen?

die keuze zou ik aan mijn vriendin overlaten en als zij hem wilt houden ga ik er ook 100 % voor.....

en stel dat ik dat zwangere meisje was zou ik nu niet 1,2,3 kunnen zeggen wat ik zou doen, daar moet ik denk ik heel lang over nadenken...

[Banaan]

Originally posted by boertje
die keuze zou ik aan mijn vriendin overlaten en als zij hem wilt houden ga ik er ook 100 % voor.....

en stel dat ik dat zwangere meisje was zou ik nu niet 1,2,3 kunnen zeggen wat ik zou doen, daar moet ik denk ik heel lang over nadenken...

ik zou et houden, ik heb drie dagen stage moeten lopen afgelopen jaar en dat heb ik gedaan bij de klimop een zmlk school, zeer moeilijk lerende kinderen, daar had je vanalles, autistische kinderen, kinderen met traumatische ervaringen, gewoon moeilijk lerend, geestelijk gehandicapt, kinderen met et syndroom van down, enzovoort, ik heb daar veel van geleerd ook al waren het maar drie dagen ik heb ok gezien dat het hard werken is om een gehandicapt kind op te voeden, maar het is je kind, en het is zo makkelijk om er van te houden!

Originally posted by Fallen_Engeltje
ik zou et houden, ik heb drie dagen stage moeten lopen afgelopen jaar en dat heb ik gedaan bij de klimop een zmlk school, zeer moeilijk lerende kinderen, daar had je vanalles, autistische kinderen, kinderen met traumatische ervaringen, gewoon moeilijk lerend, geestelijk gehandicapt, kinderen met et syndroom van down, enzovoort, ik heb daar veel van geleerd ook al waren het maar drie dagen ik heb ok gezien dat het hard werken is om een gehandicapt kind op te voeden, maar het is je kind, en het is zo makkelijk om er van te houden!

daar heb je opzich een goed punt, maar ik bekijk het meer uit het oogstandpunt van het kind; ik weet niet of hij/zij wel gelukkig kan worden........., ik moet ook toegeven dat ik niet veel ervaring met zulke kinderen/mensen heb, dus ik weet niet precies hoe dat allemaal zit......

als het nog maar heel klein was zou ik het weghalen. Ik ben tegen abortus, maar als het kind geen goede toekomst heeft.. Dit zou waarschijnlijk een heel moeilijke beslissing zijn. Maar als het kind gehandicapt is.. heeft het geen goede toekomst.. ik zou het weghalen...

[LoeLoe]

Als ik nou zwanger zou zijn, al is het kindje gehandicapt of niet, dan zou ik het weg laten halen.

Als ik 24 ben en ik weet dat er in me buik een gehandicapt kindje zit..dan zou ik er natuurlijk altijd over nadenken en blijven dubben. Maar tegenwoordig is het in Nederland toch vrij goed geregeld qua gehandicaptenvoorzieningen etc. Dus je hebt zeker wel toch nog toekomst te bieden voor je kindje.

Als ik zie...ik ben een paar weken geleden een weekje op vakantie geweest met verstandelijk gehandicapten..hoe gelukkig die mensen zijn met heeeele kleine dingen...dan denk ik: Zo'n kind kan je altijd wel een toekomst bieden.

Dus ik zou als het niet ongewenst zou zijn zeker houden, wetende dat het voor de rest van me leven een zware taak is om het kind op te voeden en bij je te houden..

Originally posted by LoeLoe
Als ik nou zwanger zou zijn, al is het kindje gehandicapt of niet, dan zou ik het weg laten halen.

Als ik 24 ben en ik weet dat er in me buik een gehandicapt kindje zit..dan zou ik er natuurlijk altijd over nadenken en blijven dubben. Maar tegenwoordig is het in Nederland toch vrij goed geregeld qua gehandicaptenvoorzieningen etc. Dus je hebt zeker wel toch nog toekomst te bieden voor je kindje.

Als ik zie...ik ben een paar weken geleden een weekje op vakantie geweest met verstandelijk gehandicapten..hoe gelukkig die mensen zijn met heeeele kleine dingen...dan denk ik: Zo'n kind kan je altijd wel een toekomst bieden.

Dus ik zou als het niet ongewenst zou zijn zeker houden, wetende dat het voor de rest van me leven een zware taak is om het kind op te voeden en bij je te houden..

hier ga ik mee in.

[2pac]

kzou werkelijk geen idee hebben

Originally posted by Fallen_Engeltje
ik zou et houden, ik heb drie dagen stage moeten lopen afgelopen jaar en dat heb ik gedaan bij de klimop een zmlk school, zeer moeilijk lerende kinderen, daar had je vanalles, autistische kinderen, kinderen met traumatische ervaringen, gewoon moeilijk lerend, geestelijk gehandicapt, kinderen met et syndroom van down, enzovoort, ik heb daar veel van geleerd ook al waren het maar drie dagen ik heb ok gezien dat het hard werken is om een gehandicapt kind op te voeden, maar het is je kind, en het is zo makkelijk om er van te houden!

Stage lopen is wel even wat anders dan continu voor een kind zorgen hoor. Op je stage heb je misschien 8 uur per dag te maken met die kinderen, maar als ouder heb je het wel even een stuk zwaarder!!

[xlizzx]

nou een vriendin van mij zit nou dus in zown periode als ze maandag niet ongesteld wor dmoet ik meej een zwangerschapst test kopen maar ze weet het a; wat ze wil doen als ze een kindje in der buik heeft zitten laat ze eht weg halen want ze is net 15 want moet je dan met een kind natuurlijk is het wel zielig maja ik kan har ook wel begrijpen het is ook der eigen schuld want ze was de pil vergeten

[koelkast]

natuurlijk moet je zo een beslissing samen nemen. echter ik zou er voor zijn om het kindje weg te laten halen.

In de huidige maatschappij zijn er misschien wel goede regelingen, echter zo een iemand blijft altijd minder waardig ten opzichte van andere "normale"mensen.

Schijnheilig zoals we zijn in deze maatschappij vertellen we iedereen dat mensen met een handicap niet minder zijn dan mensen die gezond zijn. Echter mensen met een handicap zie je nooit op belangrijke posities zitten of hogere posities bekleden ook al zou dit technisch gezien met de handicap geen bezwaar moeten zijn.

ik zou mijn kind een eerlijke kans in de maatschappij willen geven zo goed als ik kan mijn zoon of dochter de maatschappij zo ver mogenlijk in willen slingeren met de middelen die ik zou hebben zodat hij of zij het zo goed mogenlijk heeft. Op moment dat je ongeboren kind al een afwijking heeft reduceer je de kansen van je nageslacht al drastisch. Daar zou ik me eeuwig schuldig over blijven voelen.


Ik wil niet de gene zijn die mijn eigen kind antwoord op de vraag moet geven : "pappa waarom mag ik niet naar die school zoals al die andere kinderen?"

Dat is gewoon veel te moeilijk om nu een antwoord op te geven als je zelf niet in de situatie zit.
Ik bedoel, je moet het kind houden als je vantevoren al een kind zou willen. En als je die zowieso al niet zou willen zou ik het kind zeker niet houden omdat het dan gehandicapt zou zijn. Nee...
Maar aan de andere kant, moet je ook wel weer verantwoordelijk zijn voor je daden. Ik dnek dat ik me suf zou gaan piekeren als ik in die situatie zou zitten. En het hangt natuurlijk ook af van je vriend. En je familie. Of je je opleiding ervoor wilt opgeven als je familie er niet voor kan zorgen etc. Dat kan diegene alleen voor zichzelf uitmaken.

Een vriendin is voor mij out of the question, en een eigen kind dus ook, maar het gaat om het idee zal ik maar zeggen

Ik zou het (als het alleen aan mij zou liggen uiteraard!) denk ik niet weg laten halen. Een vriendin van mijn moeder heeft een gehandicapte zoon (lichamelijk), en die kan echt alles zelf; hij heeft stompjes ipv armen. Sommige dingen gaan natuurlijk wat lastiger, maar hij rijdt gewoon zelfstandig auto. Ja, wel met wat aanpassingen aan de auto, maar ik stond er van versteld hoe weinig dat er eigenlijk waren...
Een groot deel is denk ik toch wel te danken aan de 'opvoeding' die zijn ouders hem hebben gegeven. Hij is opgevoed als een doodnormale jongen (ja, wel speciaal omdat hij hun eigen zoon is natuurlijk, maar niet speciaal vanwege zijn handicap), en zo voelt hij zich ook. Sterker nog, dat ís hij ook. Als hij was opgevoed als een "zielig jochie" dat overal allerlei speciale faciliteiten nodig heeft en een speciale behandeling vanwege zijn handicap, was het een heel ander beeld geworden. Omdat hij als die normale jongen is opgevoed, is 'ie veel minder afhankelijk van anderen.

Ik bedoel maar: zo kan het dus ook! Het zal ongetwijfeld gecompiceerder zijn, maar ja, als het je kind is is het je kind, en daar heb je wel wat voor over!

Nee, dat wil ik mijn kinderen niet aan doen.
Mijn zus is gehandicapt dus ik weet hoe moeilijk het kan zijn voor een gehandicapte om door het leven te gaan.

Originally posted by Karliene
Nee, dat wil ik mijn kinderen niet aan doen.
Mijn zus is gehandicapt dus ik weet hoe moeilijk het kan zijn voor een gehandicapte om door het leven te gaan.

Kan ik heel goed begrijpen, alhoewel ik geen gehandicapte in mijn fam. heb...
maar het lijkt mij echt allemachtig moeilijk....ook weer voor je andere kinderen enzo.......

[Freaky Maus]

Ik zou het laten weghalen, ik heb een oom die het syndroom van down heeft. En dat lijkt me echt niet leuk als je in een tehuis zit voor je hele leven.
En voor de ouders is het ook niet te doen, het vraagt heel veel doorzettingsvermogen en kracht om een gehandicapt kind op te voeden.

[dext0r]

het vergt ook HEEEL veel moed om je al geboren gehandicapte kind ter adoptie op te geven als je zelf absoluut geen zorg kan dragen voor een gehandicapt kind..

moest ik te horen krijgen dat ik zwanger ben dan spring ik gewoon van een brug of zo denk ik. En dan is iedereen gelukkig zou ik zeggen...

Ja maar wat ik me nou af vraag is:als de dokters kunnen zeggen dat het kindje gehandicapt is of het dan niet al te laat is om het weg te laten halen.Of het kindje dan al zo "oud"is dat je het niet meer weg kunt halen.

In deze maatschappij gaat er bijna geen geld naar de zorg, dus ik zou zeggen kindje weg laten halen. Je kan een kind nog vrij laat weg laten halen, maar dan is het al wel een echt kindje. Is wel erg zielig dan, maar ik denk dat het zieliger zou zijn om het kindje te laten leven in een wereld waar hij helemaal niets aan heeft.

Voor alle duidelijkheid: ik bedoel dus ook niet nu, maar binnen x aantal jaar, als het een bewuste keuze was.
Ik denk dat ik het wel zou houden...