Brief aan me vader..

Sorry, ik weet niet echt wat ik tegen je moet zeggen...
Het is denk ik heel erg goed dat je het hier al allemaal hebt neergezet en ik denk dat het ook goed voor jou zal zijn om deze brief aan je vader te geven...
Met je vaders gevoelens hoef je geen rekening te houden, laat hem maar voelen wat hij je aan heeft gedaan en nog steeds aandoet...
Je kunt je verleden niet vergeten,ook al begrijp ik dat je dat heel erg graag wilt,maar je moet het eerst verwerken...
Je kunt denk ik heel moeilijk oprecht lachen, je goed voelen als je deze geschiedenis niet hebt verwerkt...
Je kunt er niet niet aan denken als je weet wat er allemaal is misgegaan en nog belangrijker waarom alles zo is misgegaan...
Tuurlijk kun je hier alles kwijt maar als je daar niet genoeg aan hebt moet je met iemand professioneel gaan praten...
Dat lijkt nu niks en je zult dan ook niet zomaar van al je problemen afzijn(je zult je zelfs eerst een tijd heel erg kut gaan voelen)maat op een begeven moment merk dat je het ongelofelijke dieptepunt hebt bereikt en vanafb die tijd zal het steeds een beetje beter gaan...
Blijf vooral praten...hier...overal waar jij je thuisvoelt...zorg dat je deze tijd niet alleen doormaakt
Heel erg veel sterkte en je kunt hier je verhaal ALTIJD kwijt