Probleem
 

Ik heb een probleem. Niemand weet er vanaf, dat het op dit moment speelt, en ik wil dat graag ook zo houden :{ , maar moet het toch kwijt :(
16 jaar lang heb ik erge problemen gehad met mijn vader. Op mijn 16de is het gestopt vanwege een voorval.
Mijn vader is alcoholist, nu is hij 2 jaar geleden sterk geminderd, omdat hij was geschrokken van mij. Nu begint hij weer meer te drinken en merk ik dat het weer net zo wordt als vroeger. Nu heb ik mezelf 2 jaar geleden 2 dingen beloofd
1. Het er nooit meer over hebben (wat al verbroken is omdat we van het weekend op vakantie het erover hadden toen mijn vader even weg was)
2. Dat mocht het nog één keer gebeuren ik weg ben.
Nu wil ik helemaal niet dat het zover komt dat ik weg ga :( maar wil het gewoon niet nog een keer meemaken. En als ik begin over zijn drankgebruik dan wordt hij al boos :( en ik weet niet hoe ik het aan moet pakken :(

Nu gaat het ook al niet zo lekker met mijn moeder, omdat mijn opa weer contact heeft opgenomen. Ze heeft 40 jaar lang problemen met haar ouders gehad en is 13 jaar geleden verstoten door haar ouders. Anderhalf jaar na de dood van mijn oma zocht mijn opa weer contact. Wij stonden het toe, omdat mijn opa altijd achter mijn oma ging staan en wij dachten dat het misschien over zou zijn nadat mijn oma was overleden, er was alleen niets veranderd. Nou weten wij thuis niet, ik al helemaal niet, hoe we er mee om moeten gaan allemaal. Ik heb ooit echt van mijn opa gehouden :( maar alleen als mijn oma niet in de buurt was :(

Er zijn zoveel dingen die thuis afspelen en ondertussen reageert iedereen het op mij af :( Ik word er echt helemaal gek van :( En als mijn vader weer net zoveel gaat zuipen als vroeger elke avond sta ik niet voor mezelf in :no:
:(

wat rot voor je meid...ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik erover moet zeggen? in dit soort problemen ben ik niet zo goed maar kan je er niet met rick(zo heet FoL toch:o) over praten? :)

Euhm met Rick praten erover weet niet of ik dat kan. En het is volgens mij ook niet zo bekend maar het is al een tijdje tussen ons uit :o
En wil hem ook niet lastig vallen met dit.. hij weet dat het niet zo lekker gaat thuis :no: maar hij weet niet wat er in het verleden zich heeft afgespeelt dat weet bijna niemand en dat wil ik graag zo houden :(

En snap dat het moeilijk is om te reageren maar het van me af schrijven heeft ook al een beetje geholpen :*

Weetje, ik snap dat je dit soort dingen gewoon ten eerste heel erg moeilijk aan andere mensen verteld. En ten tweede dan ook nog de juiste persoon te vinden om het mee te delen.
Internet/msn kan wel helpen. Maar je moet het voor jezelf gewoon op een rijtje hebben staan. en je wilt het echt kwijt.
Blijf ajb schrijven lieverd. DAt helpt heel erg. Dan is het er iig uit. Of het nou hier is, of enkel voor jezelf.
Voor jezelf, ik schreef vroeger mijn angsten altijd op. Die moest ik kwijt, en ik durfte het nooit tegen iemand te zeggen.

Met je vader praten lijkt me ontzettend moeilijk. Als je vader zoveel drinkt, heeft hij natuurlijk ook geen controle over zichzelf. Hoe is hij eerst minder gaan drinken? Ik wou dat ik je kon helpen, maar jij kent je vader, en je weet zelf wat je wel en beter niet kan zeggen.

Over je moeder, blijf zeker met haar praten. Het lijkt me ontzettend moeilijk. zo'n hernieuwd contact. Maar ze meot voor zichzelf beslissen of ze het aankan, en wil. Jij kan gewoon bij haar staan. Met haar blijven praten, en er voor haar zijn.

Wees wel heel erg op je hoede voor jezelf. Jij bent ook belangrijk. Vergeet niet jouw knuffels en steun te blijven ontvangen. Je hoeft er soms niet eens over te praten. Liefde volle woorden en woorden en daden van waardering zal jou ook helpen. Kusje liefje!:*

Heel heel erg veel sterkte:*

De reden waarom :no: krijg ik nog geen eens mijn vingers uit. Het komt erop neer dat die zich rot was geschrokken van zijn eigen daden. En de volgende keer dat die dat doet ben ik weg :no: wil het niet nog een keer meemaken. Ik ben nu ouder en wijzer (hoop ik)

En met mijn moeder praat ik erover, ze weet hoe ik erover denk en dat ik haar steun wat ze ook kiest.. maar ze reageert gewoon werkelijk alles op mij af en dat doet pijn :( ik kan niets goed doen en ik weet dat ze het moeilijk heeft :( Het is natuurlijk niet fijn dat je vader weer contact met je opneemt na een moeilijke tijd en dat het ook nog is niet goed gaat met hem.. het blijft je vader.


:* :* :*

awww :aai:

tis naar, heel naar... ik raad je toch aan om et huis uit te gaan als dat je kan lukken, want uit eigen ervaring weet ik dat als je t echt zelf niet meer aankan, je echt ook voor jezelf moet kiezen, ook al moet je erg voor jezelf knokken.
Probeer iig met je moeder te blijven praten, want dat ze jou pijn doet is ni lief :no: maar je begrijpt het wel, ze heeft t gewoon moeilijk, en dan reageert ze t af op degene die niets trugdoet en echt om haar geeft.... eigenlijk zou je t als een compliment kunnen zien :p maarja :{

/me is trouwens verbaasd dat t uit is, maargoed, shit happens. Fijn dat jullie toch nog zo goed met elkaar omgaan :yes: :thumbsup:

en sterkte meissiej :aai: :*

goh, dat lijkt me moeilijk voor je! Als ik jou was zou ik toch proberen er over te praten met iemand die je vertrouwt, want als je er alleen mee blijft zitten wordt t er neit makkelijker op. Als je bang bent dat je het niet aankan, zou ik toch het huis uit gaan, anders maak je het jezelf alleen maar nodeloos moeilijk.

En inderdaad, zoals Linnea zei, vergeet niet dat je er zelf ook nog bent. Je vader heeft zijn probleem, je moeder het hare, en dat het wordt afgereageerd op jou is echt heel erg klote. Sterkte meisje! :aai: :*