oma [1920-2004]

[frox]

Mn ouders kwamen gisteravond thuis met van die rode waterige ogen binnen. Ik dacht NEE dat kan niet waar zijn!

Mn oma was van de week gevallen in dr huis, ze is niet zo goed te been en soms lijkt t net alsof ze omvalt maar dan kan ze zich nog net vasthouden. Maar dit keer waarschijn lijk niet. Hierdoor had ze haar bovenarm gebroken, en verschrikkelijke veel pijn. Dit was al een probleem omdat ze eerder een herseninfarct had gehad en daardoor dr andere arm ook niet-goed- werkte.

Maar ze kon niet in het ziekehuis blijve omdat ze ver nix voor haar konden doen, en in een verpleeg tehuis kon ook neit want die waren vol dus moest ze gewoon naar huis! bespottelijk...

Mn oma belde vannacht dat ze zo'n pijn had en mn moeder ging naar mn oma en die lag in bed te creperen van de pijn. De volgende ochtend meteen dokter+ziekenhuis gebeld voor verder onderzoek. Ze was in een shock geraakt van de pijn. mn moeder was naar huis gekomen om te vertellen hoe het was met mn oma. Toen werdt er bebeld dat ze beter naar t ziekenhuis kon komen, mn vader ging mee.

Door de shock zou ze een te lage bloeddruk hebben gekregen en daardoor een hartstilstand. en bleek dat ze lief en vredig in slaap is gevallen nooit meer wakker zou worden.

ik had nog nooit eerder een familie-lid verloren. En t voel zo raar dat ze er nu niet meer is... mn moeder vroeg of ik haar nog wilde zien, maar ik denk dat ik mn oma liever herinner zoals ze was, met dr rolatortje, en niet in een houten kist…

ik weet niet of ik t nou bij Psychologie & Filosofie of bij Cyber Talk moest posten… Maar k had ff zin om het van me af te schrijven…