De eerste keer snijden in jezelf...

[sandraatje]

Origineel gepost door Wiz

Graag gedaan

Mensen hebben de keuze, accepteren dat het iets is wat ze nooit zullen begrijpen of het zelf is uit proberen.
Voor de rest moeten ze zich gewoon niet met het onderwerp bemoeien of er eerst serieus in verdiepen.

Want roepen dat het ziek en dom is helpt natuurlijk ook niet veel, wat behoorlijk achterlijk is van degene die dat post.

Ik heb een vriendin gehad in mijn kennissenkring die borderline heeft en zichzelf snijd (die twee gaan namelijk heel vaak samen). Om precies te begrijpen waarom het snijden voor haar zo verslavend was en bevrijdend heb ik het op een gegeven moment ook uitgeprobeerd.
Het maakte veel duidelijk.

Het is een lichamelijk en geestelijk proces dat loopt vanaf het moment van snijden tot aan het zien van het genezen van de wond, en eventueel tot de uiteindelijke lidtekens.

En daarbij is het inderdaad erg verslavend
Dus ik hou het voorlopig alleen bij mijn rookverslaving

Ik raad je wel aan om voorzichtig te zijn, niet de diep te snijden, en het mes van te voren goed schoon te maken in verband met het krijgen van infecties of ontsteking aan de wond. Probeer ook te minderen. Stoppen is vrijwel onmogelijk in 1 keer, maar probeer de tijd tussen snijden elke keer te vergroten. Weken, maanden tot uiteindelijk jaren..

Meestal pak ik gewoon mijn schaar, die is ook best scherp.. Heb er eigenlijk nog niet bij nagedacht dat ik weleens infecties zou kunnen oplopen..

Vind het wel gaaf dat je je er zover in verdiept hebt da je het zelf gewoon een keer gedaan hebt... Dat betekend wel dat je het belangrijk vind om die vriendin te snappen.. En daardoor dus alle mensen een beetje snapt die het doen.

Stoppen lukt nog niet.. ik probeer het wel, maar hoe harder ik het probeer hoe erger het word.. omdat ik er dan de hele dag aan denk... Maar het komt misschien ook wel omdat ik eigenlijk helemaal niet wil stoppen.. Het is een prettig gevoel! En een prettig gevoel wil je niet graag kwijt!