Sonnet II: Portret van een puber

Ogen vol intens verlangen, naar vrijheid,
Bevestiging, en liefde natuurlijk.
Ogen, zo vol frustraties, onzekerheid,
Verlangen naar léven - grenzeloos, vrolijk.

Ogen, tranend van immense onmacht
Staren onbegrijpend naar vaders blik
Die enkel wil beschermen - groot gesmacht,
Enorme ontgoocheling. Léven? Stik!

Zo wordt groot gesmacht enorme hunkering
Die desillusie navenant - maar naderhand
Die pijn: uitgesteld door de familiekring
Die niet belet dat je nadien je hart verbrandt.

Emoties en dromen al groot, jij nog klein
Conflict en tegenstellingen: puber zijn.


Commentaar wordt op prijs gesteld