Ik kap er mee..

Rotmoeder..

Ze zeurt en zeikt en kan -in mijn ogen, op dit moment- niets goed doen. Zucht. "Het wérkt gewoon niet tussen jou en mij.." hoor ik nu dagelijks. "Je doet altijd zo vijandig.."

Mens, loop naar de maan!

Mijn mama zit in therapie voor een hoop dingen waar ze mee worstelt, maar in augustus houdt 't op. Ze kan het wel verlengen, maar dan kan ze misschien niet op vakantie, dus stopt ze maar helemaal met therapie.

Zodra ze met therapie gestopt is moet ze een baantje vinden. Maar ze is verschrikkelijk vergeetachtig, totaal niet gemotiveerd en wil alleen maar "iets met haar eigen schilderijen" doen. Of iets waar ze een opleiding bij krijgt. A. Dit land is in recessie en bedrijven zullen niet iedereen een opleiding geven. B. Ze heeft alleen Huishoudschool gedaan.

Mijn mama gaat nu door haar eigen recessie, dat gebeurt elke maand een paar keer. Zodra ze geld krijgt -weduwenuitkering- denkt ze: "Ah, fijn, geld!" en gaat impulsaankopen doen. Nu zitten we hier weer in een economisch dal en moet ze geld dat ze met veel moeite heeft verdiend aan boodschappen uitgeven. En wat doet mevrouw? Merkchips en chocola (Milka!) kopen. Nu zitten we zonder brood en melk, maar mét snoep.

Bovendien struint ze door het huis op zoek naar dingen die ze kan verkopen. De picknicktafel uit de tuin is het nieuwste slachtoffer, terwijl er dit jaar al wel een hoogslaper en een grote parasol door haar zijn weggegeven.

Help. Ik wil het huis uit, liefst nu.
Ik heb nu al geen vertrouwen in komend schooljaar