uit elkaar om jong te zijn

sinds woensdag zijn men vriendin en ik zoiets als uit elkaar.

We zijn nog geen zes maanden samen, en ik moet zeggen: het waren fantastische maanden. Dat was echt ongelofelijk wat wij hadden.

En het rare is: we denken er allebei zo over. 't Zit dus zo:
Zij is op kamp gegaan. In die vakantiesfeer heeft ze gezien dat er toch best wat meer is dan zo een vaste relatie. Ze is zestien en denkt nu bji zichzelf dat ze op haar leeftijd best wat tijd nodig heeft om jong te zijn. Een vaste, diepgaande relatie is mss geen goed idee op haar leeftijd, vindt ze. Ze zegt zelf dat het bij ons om échte liefde gaat, maar dat die misschien wat te vroeg gekomen is. We hadden elkaar misschien beter leren kennen als we allebei wat ouder waren.

Nu heb ik haar gezegd dat ze alle vrijheid heeft om die knoop waar ze mee zit - want ze weet helemaal niet wat ze nu echt wil - te ontwarren. Da gaat in de praktijk waarschijnlijk inhouden dat ze eens gaat afspreken met zo'n kerel die op het kamp een oogske op haar had. Ze wil die beter leren kennen en heeft nu zoiets als kriebels denk ik. Ze kent hem wel helemaal niet. Ze weet niets over hem én hij woont in een andere provincie. En men zegt vaak dat wanneer je vakantieliefde thuis terug ziet, dat het helemaal anders is?

Vrijdag is ze op reis vertrokken met haar broer en zussen. Ze heeft daar een week om alles eens te overdenken. Ik hoop dat ze er toch nog voor wil gaan. Al dit weggooien is echt een grote stap vind ik. En dat vindt zij ook, anders zou ze niet zo innerlijk verscheurd worden.

Ik ben er ongeveer zeker van dat wat ik gedaan heb het beste was om te doen. Je kan alleen een goeie relatie hebben als beide partners zichzelf volledig kunnen ontplooien he. Ik kan haar maw tot niets dwingen. Het omgekeerde zou ik daarmee bereiken. Maar het is echt enorm moeilijk voor mij. En ik weet niet of ik dit allemaal wel aankan de komende weken

Ik weet echt niet hoe het ineens allemaal komt. Ze was echt klaar voor een echte relatie. Ze stelde zich helemaal open en dook erin, om het zo te zeggen. En inééns is er die twijfel. Een week voorheen was alles nog zo perfect als dat het steeds geweest was. Ze is heel trouw aan zichzelf. Ze wil echt kunnen vergelijken en later, als ze meer weet, de juiste jongen kiezen. Dat gun ik haar zeker. Maar denk je dat ze daarvoor zo'n relatie kan weggooien? Zou jij dat kunnen? Of heb je ook zoiets meegemaakt? Hoe is het afgelopen?

hallo ...

zelf zit ik nu ook met zo een probleem .
iemand is verliefd op mij, wil een relatie ik ook , maar ik wil me nog niet binden . ben er bijna 18 en wil dit niet ... ook zij heeft mij de nodige tijd hiervoor om mezelf terug te vinden wat ik juist wil en zo .
ik kan u eending aaraden ga u niet opdringen en dergelijk dat kan soms nogal negatief overkomen bij het meisje in kwistie .
verder wil ik u alle sterkte geven om deze tijden te doorstaan ... deze zijn zowel voor u als voor haar niet makelijk, heef elkaar de tijd en babbel er over , en alles komt wel in zijn plooi .

mvg kurobu