Waarom ben je jezelf?

[Foetsy]

Origineel gepost door Kwak

Voorbeeld: Waarom vinden sommige mensen bepaalde muziekgenres niet leuk? Ik kan me gewoon niet voorstellen dat dit dan gebaseerd is op de muziek, maar op de emoties die de muziek wel of niet oproept bij iemand. Emoties die weer naar boven komen door bepaalde ervaringen waarbij je gedachten tegen je zeggen dat het bekend is. Dit omdat je al je hele leven in je hoofd denkt, en tegen jezelf zegt hoe je bent en hoe je moet reageren volgens een bepaald patroon dat je jezelf hebt aangeleerd.

Maar hoe kan je dan spontaan een muziekgenre leuk gaan vinden die je eerst nooit leuk vond, en waar je dus geen leuke herinneringen aan hebt?
De meeste tieners walgen van klassieke muziek, maar de afgelopen jaren begin ik sommige stukken wel leuk te vinden.

Volgens mij verandert iedereen over de jaren in bepaalde opzichten, zonder daar een duidelijke oorzaak voor te kunnen aanwijzen.
En op die manier denk ik niet dat iedereen kan veranderen in wat hij/zij wil, want je verandert continu op een manier die je zelf nauwelijks doorhebt. Tenminste, je zal het niet lang kunnen volhouden. Denk ik.

Origineel gepost door Foetsy

Maar hoe kan je dan spontaan een muziekgenre leuk gaan vinden die je eerst nooit leuk vond, en waar je dus geen leuke herinneringen aan hebt?
De meeste tieners walgen van klassieke muziek, maar de afgelopen jaren begin ik sommige stukken wel leuk te vinden.

.

dat heeft ermee te maken dat het niet cool gevonden wordt. Baby's schijnen er rustig van te worden

Je eigen persoonlijkheid heb je al voor dat je geboren wordt. maar je kan weldegelijk dingen aan jezelf veranderen.

Het geval van muziek is een heel leuke. Zoals je misschien wel weet is alles in beweging, alles heeft een eigen trilling (vibratie) en geluid is "uiteraard" ook een trilling, en sommige trillingen passen beter bij elkaar dan andere.
Vandaar dat de ene persoon zich bij de ene muzieksoort beter "thuisvoelt" dan bij de andere.
Anders gezegd: Je kan je met een bepaalde soort muziek beter identificeren.

Andersom zal iemand die muziek maakt ook op de zelfde manier een stikje van zichzelf in de muziek leggen die hij of zij maakt.

[Impressions]

Origineel gepost door AriesNL

Je eigen persoonlijkheid heb je al voor dat je geboren wordt. maar je kan weldegelijk dingen aan jezelf veranderen.

Het geval van muziek is een heel leuke. Zoals je misschien wel weet is alles in beweging, alles heeft een eigen trilling (vibratie) en geluid is "uiteraard" ook een trilling, en sommige trillingen passen beter bij elkaar dan andere.
Vandaar dat de ene persoon zich bij de ene muzieksoort beter "thuisvoelt" dan bij de andere.
Anders gezegd: Je kan je met een bepaalde soort muziek beter identificeren.

Andersom zal iemand die muziek maakt ook op de zelfde manier een stikje van zichzelf in de muziek leggen die hij of zij maakt.

Dit is een kwestie van gewenning (wat in principe dus hetzelfde gevolg heeft als acquired taste, dus misschien is dit wel de beste vertaling)

De meeste muziek is heel simpel in elkaar gezet, met veelal dezelfde progressies (opeenvolgingen van klanken), alleen in een andere context gezet. De meeste muziekstijlen gebruiken dezelfde progressies en diezelfde stijlen blijven ook heel vaak in dezelfde toonsoort, die het hele nummer hetzelfde blijft. Heel simpel gezegd, als iets uit de toonsoort gaat, is het dissonant. Dit heeft voor de leek tot gevolg dat iets vals klinkt.

Wat dit tot gevolg heeft, is dat de meeste klassieke en jazzmuziek uit de toonsoort gaat om een stuk spannender te maken. Immers, voor mensen die eraan gewend zijn zijn dissonante noten mooi als ze erna 'oplossen' naar consonante noten. Die laatste zijn dus noten in de toonsoort, en daarmee klinken ze niet vals maar zuiver.

In ieder geval, wat ik hiermee wil zeggen is dat klassieke en jazzmuziek dus ook weer zo'n acquired taste zijn, omdat ze zo vaak 'vals' lijken te gaan.

Dit alles geldt natuurlijk alleen als iemand zich openstelt voor allerlei muziekstijlen en niet veel mensen doen dat.

[Foetsy]

Origineel gepost door PFP

dat heeft ermee te maken dat het niet cool gevonden wordt.

Nu zeg ik natuurlijk dat ik me daar nooit zoveel van heb aangetrokken .

[Impressions]

Origineel gepost door Foetsy

Maar hoe kan je dan spontaan een muziekgenre leuk gaan vinden die je eerst nooit leuk vond, en waar je dus geen leuke herinneringen aan hebt?

Door jezelf eraan bloot te stellen en te 'dwingen' het te luisteren. Hoevaak hoor je nou niet dat bepaalde muziek een 'acquired taste' (hoe zeg je dat in het Nederlands?) is, terwijl mensen die die smaak blijkbaar niet hebben het simpelweg kutmuziek vinden. Denk aan dingen als klassiek, jazz. Een band als Tool is ook iets waarvan de meeste fans het acquired taste argument lijken te gebruiken. Hier kan nog wel dieper op ingegaan worden, maar dan zal ik wat muziektheorie erbij moeten roepen en ik vrees dat de meesten hier geen ervaring mee hebben.

De meeste tieners walgen van klassieke muziek, maar de afgelopen jaren begin ik sommige stukken wel leuk te vinden.

Zoals ik al zei, een acquired taste.

Wat trouwens wel een punt is wat hier vermeld moet worden, is dat vrijwel iedereen in hun jeugd veel met klassieke muziek in aanraking komt. Denk aan tekenfilms (vooral Disney lijkt het veel te gebruiken) en opa's en oma's (die draaien veel klassieke muziek). Ja, de gerenalisaties kunnen niet stuk in dit stuk.