ik wil dood, niemand geeft echt om mij

tsjah.....

maar ik heb dat dus ook heel erg, dat ik kan voelen hoe iemand zich voelt, en als dat niet goed is dat ik er dan wat aan kan doen...

maar ff wat anders, mijn vader die is ereg geinterreseerd in dat gedoe dat je gedachte kan leze enzo, en dat je met je oge iets op kan tillen,

maar vroeger dat was echt heel vreemd, toen zat ik aan de tafel met een lijmstift te lijme, maar ik hield hem scheef, en toen DACHT me vader,, "" bren, hou em nou recht "" en toen zei ik zo uit het niets, "" ja pa, dat gaat veel beter ""
en er zijn meer van die dingetjes gebeurt,
maar vorig jaar zat er een meisje in me klas, en ja, ik kon haar zo goed aanvoelen, en zei mij, dat was heel vreemd, maar we wisten altijd van elkaar wat we dachte enzo..