In wat geloof jij?

[Sander]

Origineel gepost door Sick Boy

In 1975 kwam Dr. Raymond Moody met zijn onderzoek over bijna dood ervaringen. (BDE's) Hij onderzocht mensen die klinisch dood waren en alsnog tot leven werden gebracht. Een aantal van deze mensen kwamen met verhalen over hun belevenissen op het moment dat ze eigenlijk overleden waren. Deze belevenissen bevatten zoveel gelijksoortige kenmerken dat er geen sprake kon zijn van toevalligheden of fantasie. Ook in Nederland is wetenschappelijk onderzoek gedaan door cardioloog W. van Lommel. Volgens van Lommel staat de bijna dood ervaring wetenschappelijk vast. De arts heeft bewezen dat het menselijk bewustzijn geen product van de hersenen is. De hersenen zijn het ontvangstapparaat van het zelfstandige bewustzijn. Het is te vergelijken met een tv: er is altijd een uitzending, maar dat zie je alleen als je inschakelt. Zo is het bewustzijn er blijkbaar ook altijd. Een BDE wordt dus niet veroorzaakt door afstervende hersencellen want als we klinisch dood zijn is er geen hersenactiviteit meer en toch beleven we een bijna dood ervaring. Wat ziet en ervaart men in een bijna dood ervaring?

Staat op deze website http://nl.msnusers.com/bijnadoodervaringen

Zal ook wel op andere websites staan als je ernaar zoekt.

Waarom zeg je dat het nooit gebeurd is terwijl er op internet staat dat er onderzoek naar geweest is.

Beetje makkelijk om te zeggen dat het nooit gebeurd is, omdat je het gewoon niet wilt geloven.

Alle deskundigen zijn het erover eens dat de BDE geen verzinsel is en velen gaan ervan uit dat het geen bovennatuurlijk verschijnsel is of een bewijs voor het bestaan van iets bovennatuurlijks: de patiënt is immers nog niet feitelijk dood, zodat het hele verschijnsel ook als een product van de nog werkende hersenen kan worden beschouwd. De vraag is dan ook meer wannéér een zogenaamde 'spirituele' ervaring plaatsvindt: bij het verliezen van het bewustzijn of tijdens de reanimatie. De hersenen van iemand met een BDE blijven nog minuten lang actief, zij het gestoord. Een EEG vertoont in die fase afnemende activiteit maar is niet meteen vlak. Een van de weinige medici die menen dat de BDE een aanwijzing is voor het bestaan van een bovennatuurlijke wereld is de Nederlandse cardioloog Pim van Lommel, die in de jaren 1988-2002 onderzoek[1]heeft gedaan naar het verschijnsel BDE, in 2001 gepubliceerd in het medische tijdschrift The Lancet. In dat artikel stelde hij dat er reden zijn om aan te nemen dat de BDE optreedt als het EEG al vlak is, zodat die 'van buiten' zou moeten komen. Er is veel kritiek op dat artikel gekomen, bijvoorbeeld op zijn prominent naar voren gebrachte maar niet hard gemaakte veronderstelling dat het EEG al heel snel vlak wordt en op het feit dat hij naar de mening van zijn collega's te snel de mogelijkheid van een bovennatuurlijke (in hun ogen dus onwetenschappelijke) verklaring heeft geaccepteerd.

Voor de verschillende onderdelen van de BDE zijn de volgende verklaringen aangedragen:

* Mensen met temporale epilepsie verklaarden tijdens hun aanvallen religieuze hallucinaties te hebben die overeenkomsten vertonen met BDE's. Bij gewone, gezonde mensen die zich als vrijwilliger aanboden, heeft men door het uitwendig aanbrengen van een magnetisch veld ter hoogte van de temporale kwab van de neocortex ook religieuze hallucinaties kunstmatig kunnen opwekken. Ook de impact van allerlei drugs op de fysiologie van zenuwcellen én tegelijk op het bewustzijn van de gebruikers is bekend.[2]
* Het fenomeen van uittreding, vaak beschreven door personen die een bijnadoodervaring hebben gehad, kan ook kunstmatig worden opgewekt door het stimuleren van de gyrus angularis.[3]
* Net zoals bij dromen kan de inhoudelijke ervaring van een BDE lang lijken te duren terwijl die zich neurologisch in korte tijd manifesteert.
* Mensen die een BDE hebben gemeld bij een levensbedreigende situatie veranderen daarna. Maar dat gebeurt ook bij mensen die met de mogelijkheid van hun eigen dood worden geconfronteerd, zonder dat ze een BDE hebben. Het is daarom waarschijnlijk dat niet de BDE maar de levensbedreigende situatie de verandering oproept. Wanneer een BDE optreedt in een ongevaarlijke situatie of kunstmatig wordt opgewekt treedt er ook geen belangrijke verandering op.
* De medisch redacteur van The Arizona Republic schreef: „Wanneer het fysieke activiteitsniveau een heel laag punt bereikt heeft, zoals onder narcose, of ten gevolge van ziekte of verwonding, neemt de automatische beheersing van de lichaamsfuncties dienovereenkomstig af. Aldus komen de neurohormonen en catecholaminen van het zenuwstelsel vrij en worden in ongecontroleerde hoeveelheid uitgestort. Dit resulteert onder andere in de hallucinatie die na terugkeer tot het bewustzijn wordt uitgelegd als was men gestorven en weer tot leven teruggekeerd.”