alleen zijn...niet zo leuk als het is

Hallo allemaal,

Hoe ik me red?
Op mijn wilskracht en doorzettingsvermogen!

Van jongst af aan ben ik een knokker , zowel lichamelijk als geestelijk. Ik heb de pech gehad dat ik op de mavo mezelf niet goed kon verweren, anders had misschien mijn leven er wat anders uit gezien.

Ik kan begrijpen dat mijn verhaal niet door iedereen begrepen wordt...dat maakt niet uit; je bent niet de enige daarin ! Je moet het zelf ervaren, anders wordt er heel makkelijk over heen gepraat en stelt het niets voor. Op zich sta ik nu redelijk goed in het leven, ondanks dat ik vaak alleen ben .

Wat mijn doel is met dit mailtje?
Enigzins begrip, acceptatie, en respect krijgen.....maar meer anderen erop wijzen dat niet alles zo leuk is als het lijkt . Wat mij verschilt van anderen is dat als ik ergens mee zit het niet aan een betrouwbaar persoon dicht in mijn omgeving kan uiten. Ik ben niet iemand om dingen op te proppen en het bij me te houden.

Vele mensen doen zich tegenover anderen beter voor dan dat ze in werkelijkheid zijn . Waarom? Omdat je er dan bij hoort? Ik niet...ik uit het wel en neem mijn verantwoordelijkheden! Dat is niet voor iedereen toegelegd .

Ik ga sinds een aantal maanden om met een paar vriendinnen per mail en msn, maar zij zijn al verliefd op een ander. Maar iemand steunen kunnen ze wel. Daar ben ik ze zeker dankbaar voor ! Andere mensen negeren je gewoon als je maar iets anders ben . Je kan nu wel zeggen dat dat niet zo is, maar ik heb daar veel ervaring mee!

Wat mis ik dan?
Een arm om me heen, een knuffel, respect! Liefde en een relatie kan je niet afdwingen, dat overkomt je op een keer. Maar ja wanneer......geduld is een schone zaak.

Heeft iemand vragen, opmerkingen (wat zijn crosspostings???) of iets anders schroom dan niet om het te zeggen!

Groetjes,
Sander
http://www.cu2.nl/emotion24
sander24gr@hotmail.com