De schoonheid van leedvermaak

als iemand van de trap flikkert, met de fiets in de bramenstruiken gaat fietsen (ja, er zijn mensen die dat doen...hoe ik dat weet? nou erhm.....ik weet alles ) of dergelijke dingen, daar kan ik de humor wel van inzien (ook al hebben ze wat pijn ja), ik kan daar wel om lachen, ik lach er ook net zo hard om als dat bij mezelf gebeurd, maar ook ik kan de humor van een verwaarloosde hond niet inzien