ik heb vanmiddag de jongen gezien

woensdag was hij ineens op me werk hij.

blijkbaar had hij op het bord gekeken en wist wat ik aan't doen was.
was alleen

hij: het spijt me van zondag
ik: waarom zei je dat
hij: weet niet

toen ineens sleog hij me en pakte me armen en sloeg me nog eens ik kon niks doen behalve huilen.

toen liep hij weg ik kon alleen maar huilen.

ik ging naar me baas die meteen dacht dat ik gevallen was ofzo
ik vertelde wat er gebeurd was en hij haald ehem erbij hij ontkennen en ontkennen.

nou ineens was ik het zat en zei
ik: bekijk het loser ik ga naar huis.

ik ben nu echt als de doods voor hem