ze sture me naar de psychiater

Ik ben sinds kort erachter dat er met mezelf ook iets goed mis is.
ik heb er vroeger wel gedacht dat ik misschien naar de Psych moest maar ik (en me moeder) dacht dat ik er wel overheen zou groeien ofzo of dat het wel goed zou komen.
Nou, volgens mij is dat niet zo.
Ik kan sinds kort voor het eerst in m'n leven over problemen kunnen praten met 2 vrienden van me. 1 daarvan kan ik door lastige omstandigheden nu even niet mee praten.

Ik heb een dit topic eens doorgelezen en daar komen me een behoorlijk aantal dingen bekend voor in meiske.
Die ene vriend heeft net voorgesteld dat ik ook misschien eens proff hulp op moet zoeken, want hij denkt dat dat wel het beste voor mij is.

Ik weet niet of ik dat wel durf of wil.
als ik het niet wil heeft het geen zin,

IK ben benieuwd hoe het gegaan is meiske, hopelijk heb je wel over je problemen kunnen praten nu,

Met vriendelijke Gr. A
PS: Ik ben nieuw op dit forum, ik wist niet er zoveel mensen waren die hier ook normaal over kunnen praten dan wat ik op andere forum's e.d. dacht te zien.