Zijn je hersenen en je geest één?

Lastige vraag. Ik heb wel eens gehoord/gelezen dat kinderen van nature al bepaalde woorden kunnen spreken. Zelfs voordat ze dat echt hebben geleerd enzo. Dus dan zou je gedachten kunnen hebben zonder dat je een invloed van buitenaf hebt gehad.

Verder denk ik dat gedachten komen van alle invloeden die je van buitenaf hebt gehad. Om je heen gebeuren dingen, en die werken in op je hersenen. En maken zo een afdruk als het ware, die je dan gedachte zou kunnen noemen. Maar aan de andere kant, zou iemand die zijn hele leven in een zwarte, geluidsdichte en geurdichte en voeldichte kamer heeft gezeten, een kamer waar helemaal geen mogelijkheid is tot zintuigelijke waarneming, er even van uitgaande dat hij/zij niet sterft van de honger, zou deze persoon gedachten kunnen hebben?
Of zit er bij onze geboorte al iets opgesloten in onze DNA dat ons een basispakket aan gedachten meegeeft (waar ik dit stukje mee begon)??
Leuk onderwerp: wat kunnen we kennen, en hoe komen we ertoe dat te kennen.