gedicht

alleen,
ben je dood,
krijg je een steen,
op je been
waar gaat het heen?
maar stenen, ik heb er geen!
alleen een zeer been
waar moet ik nu toch heen?
met zo'n steen op m'n been
misschien dat ik een steen van iemand anders leen
dat mag niet, neeneen
toch wil ik een steen
dat gaat door merg en been
nee dat vind ik niet gemeen
samen met de steen naar heerenveen
waarom nou daar weer heen?
daar is het concert van kane
Je dacht toch niet dat ik dat echt meen?
Want dan moet ik weer op de been!
langzamerhand vormt de steen aan mijn been
toch al gauw een blok aan mijn been.
ben je dood en vraag je je uiteindelijk af,
waar gaat dit gedicht in godsnaam heen?
nou blijkbaar niet naar het concert van kane
tsja wat wil je dan ook met zo'n steen aan m'n been
daarom heb ik besloten, ik wil af van die steen
aan mijn been, ja nu meteen
die steen is mij een last in het algemeen
waardoor ik alles onder beween
ik geef mijn steen liever in bruikleen
want ik wil een andere kant op, ik wil daarheen
misschien geef ik mijn steen ook wel aan een Deen
want ik zit er helemaal doorheen
dan ben je weer alleen
ben je dood
en krijg je en steen
pijn in me grote teen


Ook maar even een toevoeging doen dan?
Zolang je maar weet dat ik het meen
Liever geen steen maar gedumpt in moerasveen
Of in een columbarieem
in een tombe afgewerkt met liseem
Hoewel ik voorheen zo levendig overal verscheen
Als ik terug kom, liever niet als een kweem
Maar dan niet homogeen, wel heterogeen
in tijdsbestek durend zo lang als een holoceen
Niet mee eens? Krijgen we een handgemeen
Dan ben ik heel gemeen, een echt fenomeen
Maak ik as van je, en ben je extra mutageen
Ga toch heen met je eigen steen.