ik zit r ff doorheen...

Ik heb wel vrienden waar ik terecht zou kunnen hoor, en op zich ben ik financieel zelfstandig, zou het zelf kunnen en moeten betalen als ik op kamers ga..

Ik kan best aankloppen bij familie en betwijfel het of mn moeder het serieus door zal zetten dat ik zomaar op straat word gezet..
maar zal echt op kamers moeten, en eerlijk gezegd vind ik het niet echt tof om zo thuis te moeten wonen..

Ik hoop gewoon dat ik dat laatste maandje ook nog thuis kan zijn en anders ken ik genoeg mensen waar ik terecht kan hoor, dus daar maak ik me niet zo'n zorgen over.

Het gaat mij vooral om de manier waarop, ik haat het om ruzie te hebben en zeker om op zo'n manier uit huis te moeten gaan..

Ergens zit er wel een goede bedoeling achter van mn moeder, maar ik zie hem op het moment niet en voel me vooral gekwetst dat ik zo word behandeld.