Wie heeft er weleens de neiding gehad om voor de trein te springen??

Schuldgevoel? Heb je hem geholpen dan? En jah, ik weet hoe het is: dat het leven erger lijkt dan de dood, maar je weet niet hoe doodgaan is...en wat erna te beleven valt...of je nou in miljoenen stukjes energie verspreidt wordt of dat je een beter/ander leven ingaat of een net zo langdurig (lees dradig) leventje als je net hebt geëindigd... ik ben niet bang, om dood te gaan, maar ik heb nog niet het kleine sprankje hoop in me opgegeven dat me zegt dat ik nog moet doorleven en dat ik hier ben om anderen uit hun lijden te helpen, of hun problemen op te lossen. Maar ik weet wel dat ik het niet tot mn 80ste uithou. En dat vind ik wel zonde, hadden de dingen anders gelopen, dan had ik dit gevoel al 4 jaar niet meer gehad. Tsjah, faith.