Gedichtje zelfverminking

als we dan toch bezig zijn
zal ik er nog maar eentje erover neerplaatsen
misschien wel beetje algemener
maar komt er deels wel in voor

Iets angstaanjagend dat in me leeft.
Verteerd langzaam mijn ziel.
Controle over me heeft
Wenst dat ik mezelf verniel.

Alles kwetst, alles doet zeer
Het roept mijn bloed
Het praat tegen me, elke dag, telkens weer
"wees niet zwak, eindig het voorgoed"

Ik ben men grootste vijand
Wie weet is het enkel een kwestie van tijd
Dat ik in eeuwige dromen beland.
Van het leven bevreid.

Het begin is al lang uit zicht.
Maar wanneer is dit eindelijk gedaan?
Na al de ravage dat het al heeft aangericht
wil het nog steeds niet gaan

Ik lig neer en graak niet meer recht
En vervul zo mijn verwachting
Dit is geen gevecht
Dit is een ware afslachting

Hoe hard ik me ook verzet
Niets dat het stoppen zal,
niets dat het van zijn doel belet
Hoe meer moeite ik doe, hoe harder ik herval