Wist je dat deel XII

[bartje518]

Oorspronkelijk geplaatst door Ar-Tuur
- is dat het oude Olympisch stadion in Berlijn, Bart?
- dat een stukje historie is, de Nazi-spelen in '36
- is dat het stadion van Hertha?
- daarnet een goede wedstrijd van de Graafschap
- de sfeer ook wel weer prima was
- Wevers echt geweldig staat te keepen na de blessure van Klak
- maar nog wel 2 punten achter op Heracles
- zodadelijk effe naar de P8
- morgenochtend helaas wel vroeg op om op familieweekend te gaan
-

- Dat inderdaad het stadion van Hertha BSC is?
- Het verbouwd wordt?
- Ik er maar ff geen WJD van maak verder, maar gewoon een verslagie

Echt een belevenis gisteren. Om kwart voor 4 zouden we vertrekken vanaf Aken CS, maar doordat er meer mensen in de trein zaten dan er plaatsen werden moesten er nog wat treinstellen aan vast geknoopt worden. Al met al vertrokken we dan rond half 5 eens eindelijk, richting Köln eerst, alweer we uitzicht hadden op het stadion van de plaatselijke 1. FC. Daarna midden door het ruhrgebied, wat is dat toch voor een rotzooi. Van slapen kwam niet zoveel meer, iedereen was veel te zenuwachtig. Op Hannover Hbf kwam ineens een trein met Werder-fans langs, wat natuurlijk een leuke verbale confrontatie opleverde. Toen kwamen we de voormalige DDR binnen; wat een rotzooi gewoon. Allemaal grauwe vieze flats, of van die gekleurde krot-huizen, waarvan het dak nog net niet instort. Wel mooie landschappen verder trouwens, maar naar verluid zijn al die bossen zwaar verontreinigd..
Rond half 12 arriveerden we (groepie van 5 man en 1 vrouw) in Berlin-Spandau. Blijkbaar is dat voor de voetbalsupporters het dichtst bij het stadion, maar ik was natuurlijk niet van plan om al meteen daarnaartoe te gaan. Beter had men ons even afgezet op Berlin Zoologischer Garten, of Berlin Frankfurter Platz. Frankfurter Platz ligt dichtbij de Brandenburger Tor, en bij de Rijksdag bijvoorbeeld. We besloten daar dan maar met de U-bahn (underground) naartoe te gaan, wat een behoorlijke puzzel opleverde omdat het onder Berlijn wemelt van de tunnels. De Brandenburgertor viel in eerste instantie op afstand een beetje tegen, maar was van dichtbij met een groot park ervoor toch prachtig. Ook de Rijksdag was indrukwekkend om te zien. Hier liepen we stomtoevallig Heinz-Harald Frentzen tegen het lijf, die mij aansprak om mijn Williams-petje Ondanks het feit dat hij uit Mönchengladbach komt hoopte hij toch dat Aken zou winnen. Bravo Heinz-Harald
Al met al kregen we wat moeie benen en besloten in Oost-Berlijn (wat gescheiden wordt door de Brandenburger Tor) op een terrasje te gaan zitten om onder het genot van wat halve liters wat te eten. Opvallend overigens, de hoofdstraat vanaf de Tor naar Oost-Berlijn is hypermodern met theaters, restaurants, palijsen, musea enzovoorts. Maar zodra je een zijstraat inslaat komt het DDR-beeld weer schrikbarend snel dichterbij. Schijn bedriegt dus! Er is nog zat werk voor de Ossies.
Tegen een uur of 6 trokken we richting U-bahn om de metro naar het stadion te nemen. Deze zaten afgeladen vol met zowel Bremen als Aachen-fans. Bij het stadion aangekomen was er eerst een collecte voor de 1. FC Union Berlin, degradant uit de 2e liga die blijkbaar vrijwel failliet is. 1 euro hebben ze van mij gevangen
Het aanblik van het Olympiastadion in Berlijn is als geen enkele andere. Wat een juweeltje! Prachtige zuilen, gohtische bouwstijl en allerlei beeldvormige figuren zijn aangebracht aan de buitenkant. Voorop het Olympische logo, en om het stadion heen leek het wel een camping. Allemaal campers, kraampjes enzovoorts. Wat mij meteen opviel was: wat zijn er meer Bremen-fans dan Aachenfans? Beiden hadden toch 18.500 kaarten? De oplossing voor dit misverstand was dat wij het stadion van de verkeerde kant naderden. Aan de andere kant bleek inderdaad geel-zwart te overheersen. Toch binnengekomen bleek dat ik mij niet helemaal vergist had. Er zaten daadwerkelijk veel meer Bremen-aanhangers. De DFB bleek het dus op een accoordje te hebben gegooid en wilde liever Bremen-fans in Berlijn ontvangen dan Aken-fans, die toch geen allerbeste naam hebben. De stadionspeaker bleek daarnaast ook al van Werder te zijn. Clublied voor de wedstrijd van Bremen werd voledig gedraaid, dat van Aken werd na 1 couplet afgezet, wat leidde tot de eerste boe-geroepen uit de Aken-vakken.

Toch ging iedereen snel over tot de wedstrijd. Deze was een echte bekerwedstrijd. Tussen de Duitse kampioen en de nummer 6 uit de 2e liga. Het wedstrijdbeeld was er ook naar; de een viel aan, de ander counterde. Wat opvallender was was dat Alemannia de club was die brutaal de aanval zocht, en Bremen dat ietwat laf gokte op een uitvalletje met Ailton.
Via een gelukje kwam Bremen dan ook op voorsprong, maar Alemannia liet zich absoluut niet uit het veld slaan en kreeg enkele goede kansen. Toen werd het tijd voor de scheids om zich ermee te bemoeien. Een keiharde charge op ik meen Meijer werd onbestraft gelaten. Bremen weigerde de bal uit te schieten voor een blessurebehandeling en scoorde prompt de 2-0. De scheids had er toen, in de 43e minuut geen zin meer in en taaide af. Op zijn aftocht moest hij langs de aachen-vakken en werd voor vanallesennogwat uitgemaakt. Terug in de 2e helft scoorde mijn favoriet Blank snel de 2-1. Alemannia bleef de betere, maar Werder had in de scheids een 12e man die alles affloot bij voorbaat met als absoluut dieptepunt de volkomen onterechte rode kaart voor Mbwando in de 75e minuut. Toen was het verzet van het dappere Aken gebroken, maakte werder 3-1 en was het afgelopen. Dat Meijer nog 3-2 maakte was natuurlijk wel leuk. De steun van het dappere geel-zwarte legioen was overweldigend. Ik heb nu nog hoofdpijn van het kabaal dat 90 minuten lang non-stop doorging, en het veel meer vertegenwoordigde Bremen compleet wegzong. En dat overheerst ook. Alemannia mag trots zijn op haar bekerreeks en op haar legioen. Europees voetbal kan zelfs de DFB de club toch niet meer afpakken, en voor het eerst sinds 38 jaar weer kans maken op een prijs (al is die kans door deze scheids nooit reëel geweest) is al een hoofdprijs voor een 2e liga-club. Als dank kreeg ik na afloop van de wedstrijd van Dennis Brinkmann zijn voetbalschoen toegeworpen. Die krijgt natuurlijk een mooi plekje