leven met iemand om je heen met een handicap

hoe je het nu ook went of keert, mijn pa heeft een handicap of hij is nu gehandicapt. wellicht van tijdelijke duur maar goed. alles moet voor hem gedaan woorden hij kan niets zelf want als hij zig beweegt doet dat pijn omdat je rug het centrale punt is. eigenlijk ben ik ook zn dochter niet maar zn verpleegster (mijn moeder is overspannen en trekt het niet meer). dit verklaart tevens ook mijn gedrag (sjaggo, moe, lusteloos) ik heb te veel aan mn hoofd.

zelf ben ik ook gehandicapt aan mn voeten en in mn geest. mijn voorm van dislectie is een geestelijke handicap (wow daar moet je blij mee zijn) en mn voeten verkeerd geboren ect. wel is waar weer geen ernstige handicaps maar je zal het maar hebben of een voorm van.

waar het n werkelijk om gaat? ik wil of zou graag willen horen of dr in je naaste familie iemand met een handicap is en hoe je dr mee om gaat, draag jij de zorg of bijv een moeder, verpleegkundige, oudere zus whatever. het klinkt misschien stom maar het is beter als ik even andere verhalen hierover hoor dan weet ik wat normaal is en hoe anderen het ervaren hebben

ik ben dus 15 en draag nu de zorg voor mn vader mn broertje doet waar hij zin in heeft en mn moeder is overspannen. dr zijn wel meer dingen maar meer is eigenlijk ni nodig ben gewoon benieuwd naar jullie ervaringen hierin

dankje