oude liefde dooft niet?

10 November 2004, 15:05

ik zal eerst mn verhaaltje een keer vertellen...
half mei ergens kwam ik de broer van een ex van me een keertje tegen op een vat, het klikte echt super en we hebben de hele avond aan het babbelen geweest enzo, ik had op die moment nog een vriend, maar daar ging het toen al niet meer zo goed mee... na die avond zijn we contact blijven houden (via msn, telefoon,..).
we konden echt goed babbelen en zijn gedachten en dromen hielden me echt bezig, hij was ook de eerste en enige die van mn problemen met mijn vriend wist (heeft me trouwens supergoede raad gegeven, het is wel niet blijven duren met mijn vriend, maar we zijn nog altijd beste vrienden!)
we zitten dus ergens eind juni, examens dus.. ik merkte bij mezelf dat ik wel gevoelens begon te krijgen voor (laten we hem JOS noemen) JOS, maar afspreken was toen vrij onmogelijk (hij zit op unief en had ook examens... dusja). ik merkte ook dat ik echt zat te wachten tot hij op msn kwam of belde, en de gesprekken die we hadden wezen er ook steeds meer op dat hij wel degelijk dezelfde gevoelens had voor mij... Na de examens hebben we nog 3 of 4 keer afgesproken (wel niet bv. naar de cinema ofzo.. meer zo op een afgezonderd veldje, zonder iemand die ons stoorde, picknick, kaarsjes,... ideaal gewoon!) maar hij ging voor een maand op vrijwilligerswerk, dus het was al afscheid nemen (enorm moeilijk! hij heeft zelfs een traantje gelaten)... hij wou eerst alles afzeggen en gewoon hier blijven voor mij, maar ik heb hem kunnen overtuigen op toch te gaan (het was echt iets waar hij enorm naar uitkeek!)
De eerste 3 weken kreeg ik elke dag minstens 10-20 mails van hem, dat hij me mist en misschien een week vroeger naar huis ging komen, dat al de meisjes daar verliefd op hem waren, maar dat er voor hem maar 1 iemand was,.... daarna heb ik niets meer van hem gehoort, buiten een bericht van '' ik denk dat ik toch niet zo verliefd ben''
daar moest ik het dus maar mee stellen.. ik was er echt kapot , hij had geen redenen gegeven, maar mijn eerste gedacht ging naar dat hij bang was (ik heb iets gehad met zijn broer, hij had nog nooit echt een serieuze relatie gehad, hij stond voor zijn herexamens,...) maar dat is natuurlijk maar een gok..
Ik heb me er toch kunnen overzetten, en heb na hem nog een relatie gehad van 2 maand waar ik me echt goed bij voelde(maar hij was niet echt verliefd op mij en de verschillen waren te groot)

ik had JOS dus al die tijd niet meer gezien, maar nu enkele weken geleden zijn we elkaar terug tegengekomen op een feesje, en ik heb gemerkt dat ik terug tot over mijn oren verliefd ben!! toen ik er net wegwas belde hij met de vraag van: ben je nu al weg? ik wilde nog eens met je babbelen... jij merkt toch ook dat er iets is tussen ons, kom je eens niet langs??
Maar een half uurtje later was hij blijkbaar bij zijn verstand gekomen en stuurde hij een sms: we kunnen misschien beter niet afspreken, ik heb me een beetje laten meeslepen...

OKE, en hier zitten we dus... ik zit constant met mijn gedachten bij hem, wat hij denk daar mag ik achter raden?!

Hebben jullie misschien goede raad? meningen?? (want er hebben me al zoveel mensen gezegt dat het echt rot is , de manier waarop hij me behandeld heeft enzo, maar ik kan niet kwaad zijn op hem.. raar!)
wat kan ik doen om zn hart terug te winnen?
en anders, om hem uit mn hoofd te zetten??

Sorry, ik weet dat het een lange uitleg is, maar ik ben blij dat ik het zo eens vrijuit kan zeggen...

Thnx.

10 November 2004, 16:51

tsja, het zit inderdaad niet zo heel gemakkelijk.
ergens zit ik ook wel in zo'n situatie. kbne al meer dan een jaar op x. Hij was de laatste tijd wat op de achtergrond geraakt, tot voor kort ik hem trugzag. Toen was ik der weer smoorverliefd op! ik kan hem ook niks kwalijk nemen als ie gemeen is tegen me, elke keer vergeef ik het hem opnieuw.
Ik denk dat jij ook in dezelfde situatie zit. kheb der geen idee van wat je der tegen kan doen. ik heb het gevoel dat heel m'n leven dat vlammetje voor x gaat blijven branden.
overlaatst las ik een boek waar ik me wel in herkende. "zwanger van een droom" (auteur weet ik niet meer :s)

Flater · 10 November 2004, 18:17

Ik denk sterk dat `ie echt wel verliefd is op je, maar er iets is dat `m weerhoud. Dat kan zoveel zijn:
-Vind zichzelf niet goed genoeg.
-Dat je met z`n broer hebt gehad
-.....

Misschien moet je gewoon zeggen wat je denkt en zal hij dan uitleggen wat er aan de hand is. Je kan jezelf niet in zulke twijfel houden en misschien wil hij wel graag dat je vraag wat er aan de hand is.

10 November 2004, 21:58

toch leuk om te weten dat ik niet de enige ben met zo een stomme uitzichtloze situatie (nja zo lijkt het toch)

... enja, ik weet het, het hem gewoon eerlijk vertellen en vragen hoe het bij hem zit is het beste. Enige probleempje dan is dat ik hem heel weinig toevallig tegenkom.. door andere vrienden en dus andere plaatsen waar hij uitgaat, zit door de week op kot,... en als ik hem dan zo eens toevallig tegenkom vind ik het echt raar om direct op zo een onderwerp te springen! Met een beetje verstand in zijn hoofd weet hij wel dat ik nog kriebeltjes voel (heb vorige week de meest duidelijke hint gestuurt in een berichtje: "mis u x." nja, kort maar krachtig, geen antwoord op gekregen dus!!

pff...

volgens mij zal hij toch wel mijn grootste zwak blijven.. voorlopig toch!

x. HELP!

Flater · 11 November 2004, 14:02

Citaat:

Enige probleempje dan is dat ik hem heel weinig toevallig tegenkom.. door andere vrienden en dus andere plaatsen waar hij uitgaat, zit door de week op kot,... en als ik hem dan zo eens toevallig tegenkom vind ik het echt raar om direct op zo een onderwerp te springen!

En gewoon bellen? Erger kan`t niet worden toch?

kreej-z · 13 November 2004, 15:14

Ik zou toch eens met hem proberen af te spreken om erover te praten met hem

Hij komt op mij over als een persoon die ook voor die manier zou kiezen, dus ik zou daar dan voor gaan... zo kun je elkaar wat meer duidelijkheid geven en kun je ook samen bepalen wat je met de situatie gaat doen

14 November 2004, 11:02

hallo!
heb jullie raad toch gevolgd.. ik weet zelf ook wel dat het zo de beste oplossing is, maarja, die stap zetten is bij mij percies altijd wat moeilijk! maar heb hem dan gisteren toch gebeld.. we hebben niet heel lang gepraat, 'k heb hem gewoon wat uitgelegt hoe ik me voelde en hoe hij daar tegenover stond... maar het lukte hem percies niet om dat via telefoon uit te leggen, hij heeft dan voorgesteld of ik woensdag naar zijn kot kon komen om dan nog eens fatsoenlijk te kunnen babbelen(ik zal dan wel een dagje school missen, maarja, daar kan ik mee leven

)
Ik hoop op niet veel, afwachten en kijken wat het geeft...

toch al bedankt iedereen!

Flater · 14 November 2004, 13:20

Denk dat je `t beste heb gedaan wat je kon

Veel geluk

10 November 2004, 15:05	#1
meis Guest Berichten: n/a	oude liefde dooft niet? ik zal eerst mn verhaaltje een keer vertellen... half mei ergens kwam ik de broer van een ex van me een keertje tegen op een vat, het klikte echt super en we hebben de hele avond aan het babbelen geweest enzo, ik had op die moment nog een vriend, maar daar ging het toen al niet meer zo goed mee... na die avond zijn we contact blijven houden (via msn, telefoon,..). we konden echt goed babbelen en zijn gedachten en dromen hielden me echt bezig, hij was ook de eerste en enige die van mn problemen met mijn vriend wist (heeft me trouwens supergoede raad gegeven, het is wel niet blijven duren met mijn vriend, maar we zijn nog altijd beste vrienden!) we zitten dus ergens eind juni, examens dus.. ik merkte bij mezelf dat ik wel gevoelens begon te krijgen voor (laten we hem JOS noemen) JOS, maar afspreken was toen vrij onmogelijk (hij zit op unief en had ook examens... dusja). ik merkte ook dat ik echt zat te wachten tot hij op msn kwam of belde, en de gesprekken die we hadden wezen er ook steeds meer op dat hij wel degelijk dezelfde gevoelens had voor mij... Na de examens hebben we nog 3 of 4 keer afgesproken (wel niet bv. naar de cinema ofzo.. meer zo op een afgezonderd veldje, zonder iemand die ons stoorde, picknick, kaarsjes,... ideaal gewoon!) maar hij ging voor een maand op vrijwilligerswerk, dus het was al afscheid nemen (enorm moeilijk! hij heeft zelfs een traantje gelaten)... hij wou eerst alles afzeggen en gewoon hier blijven voor mij, maar ik heb hem kunnen overtuigen op toch te gaan (het was echt iets waar hij enorm naar uitkeek!) De eerste 3 weken kreeg ik elke dag minstens 10-20 mails van hem, dat hij me mist en misschien een week vroeger naar huis ging komen, dat al de meisjes daar verliefd op hem waren, maar dat er voor hem maar 1 iemand was,.... daarna heb ik niets meer van hem gehoort, buiten een bericht van '' ik denk dat ik toch niet zo verliefd ben'' daar moest ik het dus maar mee stellen.. ik was er echt kapot , hij had geen redenen gegeven, maar mijn eerste gedacht ging naar dat hij bang was (ik heb iets gehad met zijn broer, hij had nog nooit echt een serieuze relatie gehad, hij stond voor zijn herexamens,...) maar dat is natuurlijk maar een gok.. Ik heb me er toch kunnen overzetten, en heb na hem nog een relatie gehad van 2 maand waar ik me echt goed bij voelde(maar hij was niet echt verliefd op mij en de verschillen waren te groot) ik had JOS dus al die tijd niet meer gezien, maar nu enkele weken geleden zijn we elkaar terug tegengekomen op een feesje, en ik heb gemerkt dat ik terug tot over mijn oren verliefd ben!! toen ik er net wegwas belde hij met de vraag van: ben je nu al weg? ik wilde nog eens met je babbelen... jij merkt toch ook dat er iets is tussen ons, kom je eens niet langs?? Maar een half uurtje later was hij blijkbaar bij zijn verstand gekomen en stuurde hij een sms: we kunnen misschien beter niet afspreken, ik heb me een beetje laten meeslepen... OKE, en hier zitten we dus... ik zit constant met mijn gedachten bij hem, wat hij denk daar mag ik achter raden?! Hebben jullie misschien goede raad? meningen?? (want er hebben me al zoveel mensen gezegt dat het echt rot is , de manier waarop hij me behandeld heeft enzo, maar ik kan niet kwaad zijn op hem.. raar!) wat kan ik doen om zn hart terug te winnen? en anders, om hem uit mn hoofd te zetten?? Sorry, ik weet dat het een lange uitleg is, maar ik ben blij dat ik het zo eens vrijuit kan zeggen... Thnx.

10 November 2004, 18:17	#3
Flater p 0 m p . . Geregistreerd op: 12 June 2004 Locatie: Aarde Berichten: 1.453	Ik denk sterk dat `ie echt wel verliefd is op je, maar er iets is dat `m weerhoud. Dat kan zoveel zijn: -Vind zichzelf niet goed genoeg. -Dat je met z`n broer hebt gehad -..... Misschien moet je gewoon zeggen wat je denkt en zal hij dan uitleggen wat er aan de hand is. Je kan jezelf niet in zulke twijfel houden en misschien wil hij wel graag dat je vraag wat er aan de hand is. __________________ "this is for information purposes only,and although I have done my best to ensure its accuracy, I cannot be held responsible for any errors. I always suggest getting professional help which can be found by contacting your local psychiatrist"

13 November 2004, 15:14	#6
kreej-z Lid Geregistreerd op: 25 September 2002 Locatie: tilburg Berichten: 3.235	Ik zou toch eens met hem proberen af te spreken om erover te praten met hem Hij komt op mij over als een persoon die ook voor die manier zou kiezen, dus ik zou daar dan voor gaan... zo kun je elkaar wat meer duidelijkheid geven en kun je ook samen bepalen wat je met de situatie gaat doen __________________ you know that thing you get on your face when you are happy?

14 November 2004, 13:20	#8
Flater p 0 m p . . Geregistreerd op: 12 June 2004 Locatie: Aarde Berichten: 1.453	Denk dat je `t beste heb gedaan wat je kon Veel geluk __________________ "this is for information purposes only,and although I have done my best to ensure its accuracy, I cannot be held responsible for any errors. I always suggest getting professional help which can be found by contacting your local psychiatrist"

10 November 2004, 16:51	#2
eniT Guest Berichten: n/a	tsja, het zit inderdaad niet zo heel gemakkelijk. ergens zit ik ook wel in zo'n situatie. kbne al meer dan een jaar op x. Hij was de laatste tijd wat op de achtergrond geraakt, tot voor kort ik hem trugzag. Toen was ik der weer smoorverliefd op! ik kan hem ook niks kwalijk nemen als ie gemeen is tegen me, elke keer vergeef ik het hem opnieuw. Ik denk dat jij ook in dezelfde situatie zit. kheb der geen idee van wat je der tegen kan doen. ik heb het gevoel dat heel m'n leven dat vlammetje voor x gaat blijven branden. overlaatst las ik een boek waar ik me wel in herkende. "zwanger van een droom" (auteur weet ik niet meer :s)

10 November 2004, 21:58	#4
meis Guest Berichten: n/a	toch leuk om te weten dat ik niet de enige ben met zo een stomme uitzichtloze situatie (nja zo lijkt het toch) ... enja, ik weet het, het hem gewoon eerlijk vertellen en vragen hoe het bij hem zit is het beste. Enige probleempje dan is dat ik hem heel weinig toevallig tegenkom.. door andere vrienden en dus andere plaatsen waar hij uitgaat, zit door de week op kot,... en als ik hem dan zo eens toevallig tegenkom vind ik het echt raar om direct op zo een onderwerp te springen! Met een beetje verstand in zijn hoofd weet hij wel dat ik nog kriebeltjes voel (heb vorige week de meest duidelijke hint gestuurt in een berichtje: "mis u x." nja, kort maar krachtig, geen antwoord op gekregen dus!! pff... volgens mij zal hij toch wel mijn grootste zwak blijven.. voorlopig toch! x. HELP!

14 November 2004, 11:02	#7
meis Guest Berichten: n/a	hallo! heb jullie raad toch gevolgd.. ik weet zelf ook wel dat het zo de beste oplossing is, maarja, die stap zetten is bij mij percies altijd wat moeilijk! maar heb hem dan gisteren toch gebeld.. we hebben niet heel lang gepraat, 'k heb hem gewoon wat uitgelegt hoe ik me voelde en hoe hij daar tegenover stond... maar het lukte hem percies niet om dat via telefoon uit te leggen, hij heeft dan voorgesteld of ik woensdag naar zijn kot kon komen om dan nog eens fatsoenlijk te kunnen babbelen(ik zal dan wel een dagje school missen, maarja, daar kan ik mee leven ) Ik hoop op niet veel, afwachten en kijken wat het geeft... toch al bedankt iedereen!