dromerig

[the_darkness]

Dat alles ineens op zijn plaats lijkt te vallen.
Opeens zie je het grote patroon in de kosmos.
Niks verbaast je meer, want alle dingen die je overkomen heb je eigenlijk al voorzien.
En toch staar je verwonderd naar de wereld.
Alles is bekend en toch is ook alles nieuw.
Alsof je boven alles uitgestegen bent.
Pijn voelt niet als de pijn van een opengereten hart, maar als het liefdevol druppelen van warm water.
Peinzend overdenk je het leven vanaf je heuveltje in het midden van een grasachtig landschap.
Met een slapende oranje ondergaande zon, waarvan de stralen teder je gezicht strelen.
Je knippert en doet je ogen halfdicht, terwijl je afwezig het haar uit je ogen strijkt, waardoor die sneeuw witte veer naar de grond zweeft die je achter je oor had gedaan.
Als de zon ondergaat krijgt het landschap een lapis lazuli blauwe gloed, en het gras beweegt zachtjes onder een lichte zomerbries.
Drie paarse manen sieren een verder kobalt donkerblauwe hemel.
En ondanks je verdriet en het gevoel van gemis voel je je in harmonie.
Welkom in mijn huidige gedachtenschepping.


niet zeuren.
Be a faggot and get a beer