Word er gek van...

mrjamba · 6 June 2010, 20:44

Hoi,
1e bericht op dit forum, hopelijk heb ik er wat aan.

Het zit zo, ben al ruim een half jaar echt goed gek op een meisje. De eerste maanden daarvan vond ik haar 'gewoon' leuk, maar de laatste 2/3 maanden is dit echt uit de hand gelopen.
Toen ik haar steeds weer iets beter leerde kennen werd mijn gevoel ook alleen maar sterker. De laatste maanden waren echt een ramp, ik moest m'n eindexamens leren/maken maar kon me totaal niet concentreren omdat zij gewoon 24/7 in m'n hoofd zit. Dit heb ik dus ook al tijdens het sporten (voetbal), kan me zelfs tijdens de wedstrijd niet meer concentreren.

Dat is dus hoe ik me voel,
een maand geleden had ik besloten om haar maar gewoon mee uit te vragen, in de hoop dat ik dit dus kon afsluiten, het liefst positief natuurlijk.

Ik sprak haar toen tijdens een feestje, ik had mezelf echt voorgenomen om haar te vragen. Stond ze uiteindelijk voor me, stond ik met m'n bek vol tanden. Er kwam echt geen zinnig woord uit.

Was hier echt kapot van, want zoiets heb ik nog nooit eerder gehad. Normaal als ik een meisje leuk vond kon ik er nog gewoon mee praten maar bij haar klapte ik echt helemaal dicht.

Ik heb toen maar besloten om haar via msn te vragen, omdat ze niet in de buurt woont. Heb haar uiteindelijk gevraagd, met zweethandjes achter het toetsenbord. Ze zei dat ze de komende weken nogal druk was en dat ze daarna wel zou laten weten of ze een keer tijd had.

Ik wist toen al eigenlijk dat ze er niet zoveel in zag, had het ook al een beetje door op de manier hoe ze reageerde daarvoor..

Kreeg de dag erop een smsje van haar dat ze het toch liever niet wou doen.
Ik was er natuurlijk niet blij mee, maar had voor mezelf wel het gevoel dat ik het nu kon afsluiten.

Het enigste probleem was dat ik die dagen erna alleen maar nog meer aan haar dacht. En met dat gevoel loop ik dus nu al weer een tijdje.
Word er echt helemaal gestoord van omdat ik me echt helemaal NERGENS meer op kan concentreren.
--

Nu heb ik zoiets van, zal ik haar gewoon een keer vragen of ze een keer tijd heeft om hier over te praten. in de hoop dat dit kutgevoel weggaat? Enigste probleem is dat ik dan denk dat ze nooit meer met me praat terwijl we redelijk goede vrienden zijn.

Dat was dus het verhaal... Misschien dat jullie nog wat tips oid hebben?

Word namelijk echt helemaal gestoord van dit gevoel..

Alvast bedankt!

6 June 2010, 20:44	#1
mrjamba Lid Geregistreerd op: 6 June 2010 Berichten: 5	Word er gek van... Hoi, 1e bericht op dit forum, hopelijk heb ik er wat aan. Het zit zo, ben al ruim een half jaar echt goed gek op een meisje. De eerste maanden daarvan vond ik haar 'gewoon' leuk, maar de laatste 2/3 maanden is dit echt uit de hand gelopen. Toen ik haar steeds weer iets beter leerde kennen werd mijn gevoel ook alleen maar sterker. De laatste maanden waren echt een ramp, ik moest m'n eindexamens leren/maken maar kon me totaal niet concentreren omdat zij gewoon 24/7 in m'n hoofd zit. Dit heb ik dus ook al tijdens het sporten (voetbal), kan me zelfs tijdens de wedstrijd niet meer concentreren. Dat is dus hoe ik me voel, een maand geleden had ik besloten om haar maar gewoon mee uit te vragen, in de hoop dat ik dit dus kon afsluiten, het liefst positief natuurlijk. Ik sprak haar toen tijdens een feestje, ik had mezelf echt voorgenomen om haar te vragen. Stond ze uiteindelijk voor me, stond ik met m'n bek vol tanden. Er kwam echt geen zinnig woord uit. Was hier echt kapot van, want zoiets heb ik nog nooit eerder gehad. Normaal als ik een meisje leuk vond kon ik er nog gewoon mee praten maar bij haar klapte ik echt helemaal dicht. Ik heb toen maar besloten om haar via msn te vragen, omdat ze niet in de buurt woont. Heb haar uiteindelijk gevraagd, met zweethandjes achter het toetsenbord. Ze zei dat ze de komende weken nogal druk was en dat ze daarna wel zou laten weten of ze een keer tijd had. Ik wist toen al eigenlijk dat ze er niet zoveel in zag, had het ook al een beetje door op de manier hoe ze reageerde daarvoor.. Kreeg de dag erop een smsje van haar dat ze het toch liever niet wou doen. Ik was er natuurlijk niet blij mee, maar had voor mezelf wel het gevoel dat ik het nu kon afsluiten. Het enigste probleem was dat ik die dagen erna alleen maar nog meer aan haar dacht. En met dat gevoel loop ik dus nu al weer een tijdje. Word er echt helemaal gestoord van omdat ik me echt helemaal NERGENS meer op kan concentreren. -- Nu heb ik zoiets van, zal ik haar gewoon een keer vragen of ze een keer tijd heeft om hier over te praten. in de hoop dat dit kutgevoel weggaat? Enigste probleem is dat ik dan denk dat ze nooit meer met me praat terwijl we redelijk goede vrienden zijn. Dat was dus het verhaal... Misschien dat jullie nog wat tips oid hebben? Word namelijk echt helemaal gestoord van dit gevoel.. Alvast bedankt!